Een sponningsschaaf met open zijkant — bedoeld om dicht tegen de rand van een plank of paneel te schaven. De verticale zijkant van de mond (waar het ijzer zit) is vaak recht of licht afgeschuind om makkelijk in een hoek te werken.
• Materiaal:
Massief hout, waarschijnlijk beuk of iepenhout, met klassiek patina en gebruikssporen. De houten wig is nog aanwezig.
• Stijl:
De inkeping (duimgreep) bovenaan wijst op een ontwerp dat veel werd gebruikt in Nederland, Duitsland en Engeland in de 19e en vroege 20e eeuw.
• Beitel:
De beitel is scheef geplaatst (schuin), een kenmerk van veel sponningsschaven — dit voorkomt dat de beitel zich vastbijt in de hoek van het hout en geeft een gladder resultaat.