Zeldzame roblasvormige vaat van groen smaragd en oranje marmerpasta de verre, ontworpen door Georges de Feure (ca. 1910), 18 cm hoog en 18 cm breed op het breedste punt, met handtekening op de achterzijde, in goede staat met een kras op de panse en ouderdomssporen.



Zeldzame kan en marmerachtig glas in emeraldgroen en oranje, vervaagd, door de kunstenaar Georges DE FEURE (1868-1943).
Dit voorwerp is een van de slechts drie bekende glascreaties van de kunstenaar en ontwerper Georges de Feure en de zeldzaamste van allemaal.

Beschrijving:

- Ontwerper: Georges DE FEURE (1868-1943).

- Stijl: Art nouveau.

Productiejaar: rond 1910.

- Handtekening: Ondertekend met de punt aan de achterzijde Georges DE FEURE.

- Materiaal: Pâte de verre.

- Afmetingen : - 18 cm: hoogte.
- 18 cm op het breedste deel van de buik van de vaas.
- 10 cm op de breedste maat van de kraag.
- 51 cm de omtrek.

Staat: Goede staat. Er is een barst op de buik van de vaas aan de onderkant en enkele gebruikssporen (zie de foto's die deel uitmaken van de beschrijving).

- Verzending:
Zorgvuldige en veilige verpakking met volgnummer via Colissimo of UPS tegen ondertekening binnen de Europese Unie.
Verzending uitsluitend via Colissimo of La Poste buiten de EU.
Kunt u ons laten weten of u een voorkeur heeft voor de vervoerder?
Geen uitgestelde verzending mogelijk om logistieke redenen.

Biografie

Georges de Feure, pseudoniem van Georges Joseph Van Sluÿters, geboren op 6 september 1868 in Parijs en overleden op 26 november 1943 in dezelfde stad, was een schilder, afficheontwerper en meubel- en decoratie-ontwerper.
En 1886 werd Georges de Feure toegelaten tot de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Amsterdam, die hij na twee dagen verliet. In 1889 kwam hij naar Parijs en vestigde zich in Montmartre; hij sloot zich aan bij de Parijse bohème. Zijn kring van intimi omvatte componisten als Claude Debussy, Maurice Ravel en Erik Satie. Zijn schilderwerk werd definitief geïnspireerd door de gedichten van Charles Baudelaire en de romans van Georges Rodenbach. In de jaren 1890 werd hij erkend door Puvis de Chavannes als een van de belangrijkste schilders van de Franse symbolistische beweging. Om in zijn levensonderhoud te voorzien, werd hij illustrator voor Le Courrier français, Le Figaro illustré en voor twee tijdschriften van huis Goupil & Cie, Le Théâtre en Les Modes. Georges de Feure nam deel aan de Salon des Cent, en vier van zijn affiches werden gepubliceerd in Les Maîtres de l'affiche.

Zijn werk wordt gekenmerkt door vele voorstellingen van de femme fatale, een thema dat terug te vinden is in alle werken van de Art Nouveau-beweging.

Zijn reputatie als symbolistisch schilder en zijn ervaring als affichist moedigen kunsthandelaar Siegfried Bing aan om hem te benaderen met de opdracht voor de gevel van het 'paviljoen van de Art Nouveau' op de Wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs. Bovendien geeft Bing de opdracht aan de Feure, samen met Eugène Gaillard en Édouard Colonna, om twee interieurs in hetzelfde paviljoen te ontwerpen. De meubels en decoratieve objecten die hij voor de boudoir creëert, worden door de critici geprezen, die hierin de essentie van de Franse kunst zien. Men prijst hun verfijning en hun geheel vrouwelijke gratie. Gabriel Mourey beschrijft ze toen als 'een van de meest voortreffelijke en volmaakte decoratieve ensembles die onze tijd heeft voortgebracht'. Drie jaar eerder had hij een lang artikel over Feure geschreven in The Studio.

Vier van zijn affiches worden gereproduceerd in het tijdschrift Les Maîtres de l'affiche (1895-1900), namelijk: de 5e tentoonstelling van het Salon des Cent, Magasin des nouveautés Jeanne d'Arc, Le Journal des ventes en Thés du Palais Indien. Hij werkt ook mee aan Cocorico.

Voorstelling in 1892 bij Le Barc de Boutteville in de kring van symbolistische schilders, hij neemt deel aan de Salon de la Rose-Croix in 1893 en 1894 en aan de Münchner Secession in 1896. In 1903 wordt in Parijs een grote retrospectieve van zijn werk gehouden, daarna reist hij naar Hamburg en Den Haag.

Tijdens de eerste decennia van de twintigste eeuw bleef hij decoratieve ensembles creëren (die evolueerden van de Art nouveau-stijl naar de Art déco-stijl).

Toen richtte hij in 1909 De Feure & Deperdussin (DFD & Cie) op, een bedrijf dat monoplanen met omgekeerde achterwaartse voortstuwing bouwde, met Armand Deperdussin als partner, die hem uiteindelijk wegstuurde voordat hij werd gearresteerd wegens een duistere speculatiezaak. Twee modellen werden in de werkplaatsen ontwikkeld, de DFD1 en de DFD2, waarvan de ontwerpen samen met Louis Béchereau werden gemaakt. Tijdens de eerste tests eind 1910 raakte Georges de Feure ernstig gewond en trok zich uit de zaak terug.

Hij richt zich vervolgens op het maken van kostuums en decors voor het theater, vooral in Londen, waar hij tijdens de Eerste Wereldoorlog woonde.

In de jaren 1920 was hij kunstadviseur voor de winkels van Madeleine Vionnet, en later voor de Schwarz-Haumont-vestigingen, die gespecialiseerd waren in de constructie van kunstmatige metalen structuren.

En februari 1942, na een langdurige ziekte, vroeg hij het Ministerie van Cultuur om twee van zijn schilderijen aan te schaffen voor de nationale collectie, wat hem werd geweigerd. Hij stierf op 26 november 1943 in het bezette Parijs en werd begraven op het Cimetière des Batignolles (27e afdeling).


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.