Portret in albast van Douault-Wieland
Jean-Baptiste-Pierre-Laurent 1786-1834

Lapidair en nepjuwelier.
Fabrikant van strass, kameën in kristal en gesneden ivoor.

Douault, schoonzoon van Wieland, is in 1819 gevestigd onder de naam van
Douault-Wieland, 19 rue Sainte-Avoye in Parijs (nu bekend als de rue du Temple), vervolgens 20 rue Sainte-Avoye in 1820, en uiteindelijk 19 rue Sainte-Avoye in 1825. Hij vervaardigt imitaties van diamanten en gekleurde stenen, waarmee hij sieraden maakt.
Dankzij het onderzoek van Daniel Alcouffe, die het huwelijksakte van Douault-Wieland heeft teruggevonden, weten we dat deze laatste rond 1786 in Langeais (Indre-et-Loire) is geboren en dat hij in 1807 in Parijs trouwt met Colombe Wieland, dochter van de juwelier en strassfabrikant Louis Wieland, gevestigd op 4 rue de la Cossonnerie en die met succes heeft geëxposeerd op de Exposition des produits de l'industrie van 1806. Douault-Wieland volgt zijn schoonvader uiterlijk in 1819 op. Daniel Alcouffe heeft bij de Nationale Archieven documenten gevonden in de series F12 (Handel en industrie) en 03 (Maison du roi onder de Restauratie) die veel details over de carrière van Douault-Wieland verduidelijken: deze laatste werkte op het moment van de Exposition des produits de l'industrie van 1823 met twintig tot dertig arbeiders, en zijn fabriek was toen gevestigd nabij de barrière Saint-Jacques. Hij exporteerde naar Spanje, Portugal, Duitsland, Polen, Rusland, de Amerika's en de Indische regio's. In 1824 bood Douault-Wieland vergeefs aan om deel te nemen aan de decoratie van de kroningsceremonie van Karel X, en herinnerde eraan dat hij de koning drie keer had ontmoet om hem een collectie stenen, een ivoorportret en een monstrans aan te bieden, die de koning aan Notre-Dame-de-Paris heeft geschonken. Douault-Wieland overleed op 23 februari 1834, op 36 passage Dauphine, kort voor de opening van de Exposition des produits de l'industrie. Zijn werk om de fabricage van strass te verbeteren was succesvol, en een van zijn recepten voor strass, gebaseerd op poeder van rozenkristal, minium en zuivere potash, wordt nog steeds genoemd in de editie van 1978 van de Manuel Roret du bijoutier-joaillier. In 1819 ontving hij van de Société d'encouragement pour l'industrie nationale een prijs van 1.200 F voor zijn verbeteringen in de fabricage van strass en nepstenen! Alleen twee fabrikanten namen deel aan deze prijs: Lançon en Douault.
De commissie voor chemische kunsten van deze Vereniging onderzoekt de door de twee concurrenten geproduceerde glazen en constateert dat beiden een strass maken die, volgens de eerste lapidairen van Parijs, superieur is aan alles wat uit Duitsland en Zwitserland komt. Maar zij proclameert de superioriteit van de procédés van Douault, wiens inspanningen tot modernisering zij waardeert: Douault gebruikt een porseleinen oven die contrasteert met de 'grof gebouwde en zonder asbak' oven van zijn concurrent Lançon, en hij plant een nieuwe glasoven te bouwen 'op een regelmatig plan, in een nieuwe ruimte'. Bovendien stemmen de chemici van de commissie in met de strenge methode en de wetenschappelijke onderzoeken die door Douault zijn uitgevoerd, omdat hij 'de oorzaken van verschillende chemische verschijnselen heeft gevonden, waar de andere fabrikanten geen inzicht in hadden'. En vooral constateren zij dat Douault erin slaagt om topaas en robijn na te bootsen, in tegenstelling tot Lançon. Zij oordelen daarom dat hij een groter industrieel potentieel bezit: 'Niet alleen imiteert M. Douault deze twee edelstenen goed; hij heeft ook een zeer opmerkelijke vooruitgang geboekt in de fabricage, omdat hij zeker is dat hij, bij de eerste poging, de gewenste tint van topaas kan verkrijgen; iets wat, volgens de eerste lapidairen van Parijs, nog niemand heeft kunnen doen, en wat M. Lançon niet weet. M. Douault is zeer actief; hij heeft krediet dat hem in staat stelt om proefkosten te maken en alle middelen te gebruiken om zijn vak te verbeteren; wat betreft de garanties die hij voor de toekomst biedt, kan men zeggen dat hij zonder concurrent is.
Douault-Wieland nam deel aan de tentoonstellingen van de industrieproducten in 1823 en 1827, en won telkens een zilveren medaille. In 1834, nog steeds gevestigd op 36 Passage Dauphine, en ondanks zijn overlijden vóór de tentoonstelling van de industrieproducten, exposeerde en presenteerde zijn huis zijn juwelierskunst met namaakstenen, evenals gekleurde glazen cameeën en medailles. Het jury benoemde hem postuum tot ontvanger van een herhaling van de zilveren medaille.
Douault-Wieland is een fabrikant die complexe en diverse technieken beheerst en perfectioneert, zoals in glas, kristal, juwelierskunst, gieten, gravure, goudsmeden en ook in ivoor. Het museum van het Leger bewaart daarom een klein model in ivoor, gemonteerd in vermeil, van de veldkanonwagen van vier ponden uit het systeem van Gribeauval, gepresenteerd op de Tentoonstelling van industriële producten in 1819.

Maar de meest beroemde werken van Douault-Wieland blijft het mozaïek van kleurloze en gekleurde kristallen, dat imiteert op juwelen en cameeën, gepresenteerd als een glas-in-loodraam in een houten lijst en ondersteund door een houten sokkel, tentoongesteld op de Exposition des produits de l'industrie in 1827. Dit tableau, ter ere van de dynastie van de Bourbons, toont portretten van de koningen van Henri IV tot Charles X, in ondoorzichtige glazen medaillons die cameeën imiteren. Het is gedeeltelijk geïnspireerd door de roosvensters van gotische glas-in-loodramen en door de beroemde Coupe de Chosroes, bewaard in het Cabinet des médailles van de Bibliothèque nationale, een Sassanidisch object uit de schat van de abdij van Saint-Denis, dat dezelfde sierlijke compositie van cameeën in medaillons vertoont, rond een centraal medaillon. Douault-Wieland hoopte dat de koning dit spectaculaire werk zou willen verwerven, een ware tentoonstellingsstuk, maar alleen Louis-Philippe kocht uiteindelijk tijdens de tentoonstelling van de industrie in 1834 een stuk van hetzelfde type, na de dood van de maker. Het Louvre heeft tijdens de Christie's-veiling op 22 oktober 2020 in New York het werk uit 1827 verworven, dat Charles X niet had gekocht.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.