Joaquin Michavila (1926-2016) - Sin titulo

10sinds 5 jul. '25, 05:07
€ 32,00
Deel via
of

Beschrijving



Genummerde en met de hand gesigneerde lithografie, enkele vochtschade in de rand, nauwelijks zichtbaar en hebben geen invloed op het werk.


Biografie
bewerken
Hij werd geboren in Alcora (Castellón) en zijn familie verhuisde in 1932 naar Valencia, waar hij tot 1966 woonde. Hij volgde opleidingen voor onderwijzer en beeldende kunsten aan de Hogeschool San Carlos in Valencia. Vanaf 1975 was hij academicus van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van San Carlos, waarvan hij op 14 februari 2006 tot voorzitter werd gekozen.[3]
Gedurende zijn leven kwam hij in contact met talrijke kunstenaars, eerst en vooral als lid van Los Siete tussen 1949 en 1954[4] samen met de volgende kunstenaars: Ángeles Ballester Garcés, Vicente Castellanos Giner, Vicente Fillol Roig, Juan Genovés, Vicente Gómez García, Ricardo Hueso de Brugada, Juan Bautista Llorens Riera, José Masiá Sellés en Eusebio Sempere.[5] Hij maakte ook deel uit van de Grupo Parpalló tussen 1956 en 1961, evenals van de Artistieke Beweging van de Middellandse Zee gedurende dezelfde periode, en zou later lid worden van de groep Antes del Arte tussen 1968 en 1969.
Werk
bewerken
In een eerste artistieke fase duikt Michavila in de landschapskunst vanuit een expressionistisch perspectief, wat betekent dat hij sobere en sobere landschappen weergeeft, geladen met een zeker duisterheid. Zijn doel was toen de essentie van de natuur en de uitgestrektheid van de landschappen vast te leggen, evenals hun eenzaamheid, door te werken aan grote panorama's. Deze werken beslaan bijna de gehele jaren vijftig, met een hoogtepunt in de jaren 1959 en 1960.
De constructivistische periode volgt op zijn eerste fase en binnen het werk van Michavila is het het resultaat van een analyseproces waarin de kunstenaar op zoek ging naar artistieke schoonheid door reden, gebruikmakend van aspecten zoals geometrie en wiskunde. Hij haalde inspiratie uit geschriften over Euclidische topologie, gulden snedes, studies over symmetrie en zelfs analyses van oude constructies zoals het Parthenon.
Het meest rijke constructivistische tijdperk wordt beschouwd als dat tussen 1967 en 1978, dat zich voordeed met kunstenaars zoals Piet Mondriaan, Kazimir Malevich, Richard Mortensen of Auguste Herbin als inspiratiebron. Ook waren de werken van Georges Braque en Pablo Picasso een bron van inspiratie, waardoor hij zich begon te interesseren voor steeds puurere vormen en dus voor geometrische structuren.
Het einde van deze fase viel samen met de tentoonstelling 'Vorm en maat in de huidige Spaanse kunst', georganiseerd door het Directoraat-generaal voor Artistiek Erfgoed en plaatsvindend in de Nationale Bibliotheek van Madrid in 1977. Bij deze tentoonstelling zouden Valencese kunstenaars van grote erkenning betrokken zijn geweest, zoals Andreu Alfaro, Eusebio Sempere, Soledad Sevilla, Salvador Soria of de in Valencia gevestigde José María Yturralde.
Na deze periode keert hij terug naar ecologische landschapskunst met een serie die grote populariteit zal bereiken: El llac (Het meer). Michavila verhuist van Valencia naar Albalat dels Tarongers, de geboorteplaats van zijn ouders, waardoor hij direct in contact komt met de natuur. In deze periode valt een groter gebruik van levendige tinten op, en daarmee meer vrolijke landschappen dan in de eerste fase, en ook meer dynamisch, met sterkere lijnen. De naam van de serie verwijst naar de Albufera van Valencia, een natuurgebied waar de kunstenaar zich sterk toe aangetrokken voelde.
Zijn schilderijen geven de Albufera een eigen identiteit, maken haar waardevol en reivindiceren haar belang, en technisch kunnen ze, in de meeste gevallen, worden onderverdeeld in een lager gedeelte dat, gedomineerd door het water, de reflectie opvangt van alle plastische rijkdom die in het bovenste gedeelte is vastgelegd, en naast de technische talenten van Michavila, een lyriek tonen die uiteindelijk fungeert als de verhaallijn van de serie zelf.
De serie "El riu" (De rivier) ontstaat als voortzetting van "El llac", hoewel deze slechts enkele maanden duurt. Het blijft binnen het landschap en gebruikt als decor de oevers van de Júcar en Turia, waarin fragmenten van beide waterlopen worden weergegeven, gezien vanuit de hoogte.
Parallel aan deze serie begint hij te werken met een andere getiteld "Afgebakende ruimtes", die ook gebaseerd is op landschapsarchitectuur, maar zich in dit geval richt op de periferie van de stad.
De laatste serie waarop hij werkte begon met de komst van de jaren negentig en werd "Contrapunto" genoemd, een uiterst muzikale term. Deze ontwikkelde zich in een donker-esthetiek en technisch maakte Michavila gebruik van de collage-techniek met Japans rijstpapier. Muziek begint een fundamentele rol te spelen en begint intieme en heel persoonlijke werken te creëren met duisternis als onderscheidend element. En daaruit ontstaat een reeks, van vele en gevarieerde muzikale stukken van avant-garde componisten zoals Schönberg, Luis de Pablo of Paco Llácer.
Fasen:
Landschapskunst.
Constructivisme.
1978-1990: Landschapsarchitectuur (Series Het meer en De rivier).
1990-2016: Tenebrismo (Serie Contrapunto).
Zijn werken zijn tentoongesteld over de hele wereld, zoals in het Nationaal Museum voor Kunst in Tokio (Japan), Florence, Bazel, het International House in Denver (Verenigde Staten), het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel (België), het Ateneum in Helsinki (Finland), de Tiergarten in Berlijn (Duitsland), Bonn, de Akademie der Bildenden Künste in Wenen (Oostenrijk), Venetië, Buenos Aires, de D'Arcy Gallery in New York (Verenigde Staten), de Bells Gallery in San Francisco (Verenigde Staten), en hebben deelgenomen aan de IIIe Biënnale van Alexandrië (Egypte) en de VIe Biënnale van São Paulo (Brazilië).
Hij werkte mee aan de oprichting van het Museum van Villafamés, waarvan hij verschillende jaren vicevoorzitter was.
Prijzen
bewerken
8 oktober 2001 toekenning door de Generalitat Valenciana van de onderscheiding voor Cultureel Verdienste.
Gouden Medaille van de Stad Valencia 2006.
2007 Prijs voor Plastische Kunsten van de Algemene Vergadering van Valencia


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?
  • Lage veilingkosten
  • Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts
  • 24/7 meebieden in onze app

    Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.
  • Advertentienummer: a1515620109