Terracotta tronie

Deze kop is zo’n dertig centimeter hoog. Gebakken klei, achterkant uitgehold. In de rand is de naam JC. Visser in de nog natte klei gekrast. Het lijkt een klassiek Italiaanse kop. Niet bepaald moeders mooiste overigens en het gezicht is, als je het recht aankijkt, behoorlijk schreef, zo niet mismaakt. Maar ‘en profil’ ziet het er best goed, zelfs intrigerend uit, met die tulband. Het lijkt oud, maar we denken dat het op z’n best een kopie is ‘naar’ iets ouds. Geen ophanghaakje of iets dergelijks achterin, maar met enige inventiviteit moet daar iets voor te verzinnen zijn. Aan een oude muur, ergens half verscholen in een fraaie stadstuin, moet dit esthetische beeld goed tot z’n recht kunnen komen. Wij hangen het zelf niet op, de kleinkinderen vinden het eng. Vanwege gewicht en kwetsbaarheid is ophalen de enige optie.