Herman Heuff (1875-1945) 1913 "Boerderijen aan het water"

Herman Heuff (1875-1945) 1913 "Boerderijen aan het water"
100 jaar oude ets.
In lijst achter glas

Afmetingen met lijst
45 x 31 cm
Beeld
37 x 24 cm

Lijst is beschadigd
Exclusief verzendkosten
Verzenden voor risico koper
H6

.Hermanus Davinus (Herman) Heuff (Den Haag, 9 juli 1875 - Heemstede, 1 juli 1945) is bekend geworden als kunstschilder (Haagse School). Vanaf 1907 maakte hij veelal etsen en tekeningen. Heuff volgde avondlessen aan de Haagsche Akademie, onder Floris Arntzenius. Hij schilderde stadsgezichten en oude plaatsen in Zeeland, Zuid-Holland en Italië. Heuff had contact met Theo van Hoytema en Willem de Zwart.
Heuff raakte in de jaren rond de Eerste Wereldoorlog bevriend met Anton Pieck, die zijn eerste ets op instructies van Heuff afdrukte op het persje dat in Heuffs atelier op de Broeksloot aanwezig was.
In de jaren 30 werd hij blind. Daarom werd in juni 1933 een benefiet-expositie gehouden en het Herman Heuff Fonds opgericht. Bevriende kunstenaars stelden kunstwerken ter beschikking die per opbod verkocht werden. Eén van de kopers was Koningin Wilhelmina. Heuff bleef, nadat hij blind was geworden, kunstenaar; in deze jaren maakte hij keramieke plastieken.
Heuff overleed in 1945 in zijn woning genaamd de Dorstige Kuil te Heemstede. Schilderwerk van Heuff is te vinden in het Gemeentemuseum Den Haag.

HERMAN HEUFF (1875-1945)
De op 9 juli 1875 in s-Gravenhage geboren Herman Davinus Heuff, sinds 1918 in Heemstede woonachtig, was een veelzijdig kunstenaar: schilder, aquarellist, etser, steendrukker, illustrator, ceramist. Experimenteel en volhardend paste hij zijn kunst niet slechts toe op linnen en papier, maar ook op porselein, eterniet, cement en beton. Nadat in 1932 volledige blindheid hem trof schakelde hij over op aardewerkplastieken. Zijn werkzaamheid op zovele terreinen in de beeldende en grafische kunsten inspireerde de Haarlemse kunstcriticus J.H.de Bois in zijn Haarlemsche schilders van dezen tijd tot de volgende rijmregels: Hij tekent, hij schildert, hij etst en graveert / Hij maakt n affiche, hij heeft bouwkunst geleerd / Hij drukt zelf zn prenten, en naar wensch hij styleert / Heeft met Doncker behangselpapier gecreeërd en al in 1921 beton gemetalliseerd enz.
Levensloop
Herman Heuff is geboren als zoon van Dirk Johan Heuff, in 1875 inwonend conciërge op het Ministerie van Financien. Al op de lagere school gaf de jonge Heuff aanleg tot tekenen, maar ondanks het succes van de Haagse Teken-Academie moedigden zijn ouders geen artistenloopbaan aan, maar een meer zekerheid biedende ambtelijke werkkring. Op jonge leeftijd leerde hij zijn latere vrouw kennen, Tanna Schoonakker, met wie hij op 20 juli in Zierikzee trouwde. (1). Het was de Rotterdamse kunstenaar Donnay die Heuffs talent als grafisch kunstenaar ontdekte en via wiens bemiddeling reproducties in De Kunst verschenen. Met het uitbreken van de wereldoorlog in 1914 toen de kunsthandel instortte, hief Donnay zijn zaak op en nam zijn verzameling postzegels als basis voor een filateliezaak, wat toen lucratiever was Nog geen twintig jaar oud reisde Heuff naar Londen om er voor een fabrikant behangselpatronen te tekenen. Hij ontmoette daar de Haarlemse kunstenaar Ko Doncker, doch keerde terug in ons land en aanvaardde een baan als tekenaar bij het Kadaster. Met succes had hij een cursus in bouwkundig tekenen voltooid en van 1902 tot 1905 de avondcursus der Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag gevolgd. Bovendien leerde hij veel van de omgang met A.Ph.Derkzen van Angeren en van de vader der befaamde etser Marius Bauer, George Hendrik Bauer (1856-1902), die zowel huis- als rijtuig- en decoratieschilder was. Ook leerde hij veel van de kunstenaars Willem de Zwart en Theo van Hoytema. Voorts werkte Heuff onder Floris Arntzenius (1864-1925), die evenals zijn leerling talrijke stads- en dorpsgezichten tekende en etste. Beider werk vertoont verwantschap met de Haagse School. Na zijn ambtelijke uren zat Heuff vaak tot in de nachtelijke uren over de etsplaat gebogen te werken. In zijn vrije tijd zwierf hij graag. Voor zichzelf maakte hij een exlibris dat een buitenhuisje toont met rieten dak en de spreuk Lukt t vandaag niet dan morgen, een verbastering van de Zeeuwse wapenspreuk Luctor et Emergo (2). Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en in 1914 besloot Herman Heuff zijn vaste baan als ambtenaar op te geven om zich geheel aan de vrije kunst te wijden, na achtereenvolgens werkzaam te zijn geweest bij Rijkswaterstaat, het Kadaster en het Departement van Financiën aan de Kneuterdijk. De belangrijkste themas die Heuff schilderde, tekende dan wel graveerde waren stads- en dorpsgezichten, onder andere in Zuid-Holland, Zeeland (Zierikzee, Veere etc.), Antwerpen, Florence en Venetië, torens, oude buurtjes, schepen, dieren en bloemen.
Na een reis naar Italië bezocht Heuff voornamelijk het zonlicht en neigt zijn werk meer naar de Amsterdamse School van impressionisten. Zijn leven als beeldend kunstenaar heeft gedeind op de ritmen van een inspirerende onzekerheid. Als vrijheidsmens had hij behoefte aan avontuur en leed daarom des te meer onder de tragiek die hem in 1932 trof toen hij zijn gezichtsvermogen verloor. Sinds die tijd legde hij zich voornamelijk toe op het pottenbakken en maakte veel dierplastieken. Van deze aardewerkplastieken is in 1937 een tentoonstelling gehouden in het Haarlemse Waaggebouw. Na Voorburg vestigde Heuff zich in 1916 als zelfstandig kunstenaar in een pand aan de Koudenhorn te Haarlem, tot hem ruim twee jaar later de kans geboden werd een historisch pand te betrekken aan de Koediefslaan 69 in Heemstede, waar hij kort na de Bevrijding op 1 juli 1945 is overleden. Aanvankelijk was sprake van een atelier voor vrije en gebonden kunsten. Voor de laatste categorie met gebruiksdrukwerk als affiches, reclamedrukwerk, glas-in-lood en kunstnijverheid had hij medewerkers tot zijn beschikking. Na het overlijden zijn in het huis zijn echtgenote en dochter blijven wonen.