Bantoe verwijst naar een grote groep volkeren in Centraal- en zuidelijk Afrika die samen een grote taalfamilie vormen, bekend als de Bantoetalen. De term betekent "mensen" in veel van deze talen en de sprekers ervan verspreidden zich ongeveer 3.000 jaar geleden vanuit een gebied in het huidige Niger en Kameroen naar Centraal-, Zuid- en Zuidoost-Afrika.
Bantoevolkeren: Dit zijn de sprekers van de Bantoetalen, een diverse groep volkeren die honderden miljoenen mensen telt en zich over een groot deel van Afrika uitstrekt. Voorbeelden zijn de Ndebele, Shona, Luba, Zoeloes, Sukuma en Kikuyu.
Bantoetalen: Dit is een taalfamilie die wordt gekenmerkt door vergelijkbare taalelementen, en het woord "Bantoe" is gevormd uit het prefix ba- (meervoud) en de wortel -ntu (persoon). Zuid-Afrika heeft elf officiële talen, waarvan er negen Bantoetalen zijn (zoals Xhosa, Zoeloe en Venda).
Verspreiding: De sprekers van de oorspronkelijke Bantoe-taal migreerden duizenden jaren geleden naar het oosten en zuiden, waarbij ze zich vermengden met en andere bevolkingsgroepen verdreven of opnamen.
Naamgeving: De term "Bantoe" werd in Zuid-Afrika tijdens de apartheid gebruikt als een politiek instrument, wat leidde tot controverses en bewegingen om de term te vervangen door "Sintoe" of "Sintoetalen" in die regio. Elders in Afrika is de term minder beladen.

Cabe
Bergen lb