Jan ten Hoeve.
Samen 100 euro.

“Een goede kunstenaar is altijd een stotteraar.” Jan ten Hoeve wordt door kunstkenner Thom Mercuur omschreven als een stille jongen, die verbaal minder makkelijk op gang komt. Thom vindt Jan’s werk dromerig en bij uitstek met gevoel doordrongen. Het lot bepaalde de levensloop. Maar het lijkt geen toeval te zijn, dat Jan ten Hoeve in 1980 wordt afgekeurd vanwege de gevolgen van het lijden aan de ziekte van Parkinson. Want zou dat niet zijn gebeurd, dan had hij nooit zijn bijzondere gave op het gebied van de kunst hebben ontdekt. Hij zou zich niet hebben bekwaamd in de grafische technieken, want deze sluiten beter aan bij zijn gebrekkige motoriek. Had hij niet de ziekte van Parkinson, dan was Jan ten Hoeve nooit daar gekomen waar hij nu is: van een decoratief uiten naar een creatief scheppen. Zonder de levenswending was talent verloren gegaan.