Philipp Peter Roos detto Rosa da Tivoli (1657-1706), Kring

Oude schilderij uit de 18e eeuw

Belangrijk werk Ambito Philipp Peter Roos, ook bekend als Rosa da Tivoli (1657-1706).

Olieverf op doek
Periode: 1650

Landschap met ruïnes, vee en hond

Meting in oude lijstwerk.
107 x 93 cm

Doek: 90 x 73 cm

Kunstwerk van groot formaat en mooie kwaliteit. Ideaal voor investering en voor luxe inrichtingen. Geplaatst in een bijpassende lijst. In goede algemene staat.

Philipp Peter Roos, ook bekend als Rosa da Tivoli (Sankt Goar (Frankfurt am Main), 30 augustus 1657 – Rome, 17 januari 1706), was een Duitse schilder en graveur uit de barokperiode. Hij behoorde tot een bekende familie van Duitse schilders en graveurs: zijn vader was Johann Heinrich Roos, de belangrijkste Duitse dieren schilder van de 17e eeuw. In 1677 kwam hij met een studiebeurs van de Landgraaf van Hessen naar Italië, onder de voorwaarde dat hij terugkeerde naar zijn hof. Echter, door de voorwaarden te negeren, keerde hij nooit meer terug naar Duitsland. Hij studeerde in Rome bij Giacinto Brandi, wiens dochter Maria Isabella in 1681 trouwde nadat ze de katholieke geloof had aangenomen. In 1684-1685 kocht hij een huis bij Tivoli, wat hem de bijnaam Rosa da Tivoli opleverde. Roos verzorgde persoonlijk de dieren die hij schilderde in de buurt van dit vervallen huis, dat daarom 'de Ark van Noë' werd genoemd. Het huis stond in de wijk San Paolo, die nog steeds 'vicolo del Riserraglio' wordt genoemd. Gino Mezzetti, een lokale historicus, schreef: «Voor deze straat wordt de naam afgeleid van de omgeving, gelegen in het rustige plein van de wijk, waar de Duitse schilder Philipp Roos, bekend als Rosa da Tivoli (omdat hij vooral in Tibur werkte), verschillende dieren in een omheining opsloot, die hij later in zijn gewaardeerde schilderijen reproduceerde, waarvan er enkele nog steeds in de Vaticaanse Schilderijen Galerij hangen. Van de dieren in de omheining naar de 'Rinserraglio' en dus naar 'Riserraglio' is de sprong klein. Ook de 'vicolo del Pittore' in de Via del Duomo is naar de kunstenaar genoemd, die in die kleine doodlopende straat woonde.» Vanaf 1691 woonde hij vooral in Rome, waar hij lid werd van de Schildersbent (schildersclan) met de bijnaam 'Mercurius', vanwege de snelheid waarmee hij zijn schilderijen maakte en de gemakkelijke wijze waarop hij schilderde. Deze snelheid was bijzonder handig: vaak zonder geld schilderde hij een of twee schilderijen die hij aan zijn dienaar verkocht voor een willekeurig bedrag om de rekening van het herberg te kunnen betalen. Hij leefde bewust vrij, rebelleerde tegen de regels en was losbandig en, zoals vaak het geval was, toen en nu, stierf hij in armoede. De meeste van zijn werken tonen huisdieren met hun herders op het Romeinse platteland. De dieren, zoals in onze afbeelding, worden meestal op de voorgrond geschilderd en domineren de scène, terwijl het landschap eronder te zien is. Roos brengt zijn verf op in pasta, waarmee hij de mantels, de houding en de bewegingen van elke soort met groot talent weergeeft, zoals ook te zien is op het belangrijke schilderij dat wij hier presenteren. Rond 1680 schilderde de kunstenaar meestal kleine groepen dieren (schapen en geiten, vaak geleid door een geitenbok met gekrulde hoorns), met herders aan de zijkant in eenvoudige kleding, dicht bij de dieren. Ver weg lagen wilde valleien afgewisseld met steile wanden die door een geel-bruin licht werden verlicht; de verre bergen werden weergegeven in blauwtinten. Op de achtergrond werden vaak oude ruïnes geschilderd. Rond de jaren 90 van de 17e eeuw schilderde Roos vooral landschappen.

Over het algemeen worden zijn schilderijen gekenmerkt door een spookachtig, somber en wild karakter. Bovendien slaagde Roos erin om natuurlijke landschapsmotieven om te vormen tot ongebruikelijke en dynamische visioenen. Een directe weergave van de Natuur, vanuit een oplettende en aanwezige observator op locatie, een eenzame getuige van de afgebeelde scène. Hoewel deze kunstenaar meestal landschappen en dieren schilderde, was hij ook in staat om complexere composities te maken, zoals blijkt uit het tekeningstuk 'Deposizione dalla Croce', dat nu in het Jean Paul Getty Museum in de VS te zien is. Andere werken van hem bevinden zich in Florence (Uffizi), Madrid (Prado), Dresden (Gemaeldegalerie), en in prestigieuze privécollecties.

De stijl van Philipp Roos, een vurige man die weinig geneigd was tot compromissen, weerspiegelde zijn werkwijze. Hij werd gekenmerkt door het gebruik van intense penseelstreken, soms bijna grof, en door een sterk contrast tussen licht en schaduw. Deze persoonlijke manier van werken was vrij populair en trok verschillende imitators aan. Zijn werken zijn zeker echte portretten van huisdieren met herders op het platteland van Rome. De dieren, zoals we hebben gezien, altijd op de voorgrond en de hoofdrolspelers, terwijl de mens kleiner is of afwezig, en het landschap ruim en afstandelijk. Roos beweegt zachtjes met een impasto-techniek, waarbij hij zorgvuldig de vachten van de dieren schildert, in verschillende posities en bewegingen, met spontane composities.
In de jaren tachtig, tijdens haar eerste moeizame rijping, stelde Rosa kleine groepen dieren samen, vooral schapen en geiten, geleid door een bok, met de herders op de achtergrond die de dieren controleerden, in valleien en bergen met overheersende geel-bruin tinten, geschilderd met een romige verflaag. Op de achtergrond, blauwe bergen tegen roze hemel en wolken. Soms, als coulissen, ruïnes van oude gebouwen, in een kalme arcadische sfeer.
Deze periode omvat bijzonder intense werken, die de hierboven beschreven kenmerken hebben: dominante figuren van de bok met gedraaide horens, de koe op de voorgrond, vaak de geit rustend met de geitje, soms een varken vol zachte wol, op de achtergrond een rotsachtig landschap met ruïnes, ruw en wild. Gemaakt bij zonsondergang of zonsopgang, met het warme licht van de ondergaande of opgaande zon dat, bijna magisch, lijkt te ontstaan vanuit de achtergrond van het schilderij. In de ogen van zijn geiten ligt een pijnlijke waarheid, een bewuste alternatieve kijk op de wereld, een gemaskerde menselijkheid. Zoals Umberto Saba zal zeggen: «Ik heb tegen een geit gesproken, / Ze was alleen op het veld, ze was gebonden. / Vol van gras, door de regen nat / loeide ze. / Dat gelijke geloei was broederlijk / met mijn pijn. En ik antwoordde, eerst / uit speelsheid, daarna omdat pijn eeuwig is, / een stem heeft en niet verandert. / Die stem hoorde ik / klagen in een eenzame geit. / In een geit met een Semitisch gezicht / voelde ze elk ander kwaad klagen, / elk ander leven.» In de verte, op de achtergrond, grijze en roze wolken, tegen de onmiskenbare blauwe hemel. Frisse en dichte schilderkunst, zoals geen enkele het vacht van de dieren kan weergeven. Later, in de jaren '90, zal Roos vooral landschappen schilderen.
Alle werken van hem samen, de boerentaferelen, en nooit metaforisch, over de dieren die in hun rustige wereld binnen de menselijke wereld wonen, vertellen over een parallel volk, in verre en onaangetaste landschappen. Roos' schilderkunst wordt getoond in beweeglijke en dichte penseelstreken, met formidabele en geurige kleureneffecten. Andere dierenschilders, zoals Domenico Brandi en Nicola Viso, zijn soms verward vanwege het genre, niet vanwege de onvergelijkbare kwaliteit van Philipp Roos, in het nabootsen van de werkelijkheid, met de leidende school Rosa da Tivoli. In de bloeiende werkplaats zullen ook de broers en zonen van de kunstenaar, zoals in de pastorale werkplaats van de Bassano, voortzetten, bewust verwarringen scheppend, om dezelfde onderwerpen te schilderen.

Bibliografie
• Julius Samuel Held, Detroit Institute of Arts, 'Vlaamse en Duitse schilderijen uit de 17e eeuw', 1982, pag. 73-75
• Musée du Louvre, Frédéric Villot, “Aantekening van de tentoongestelde schilderijen in de galerijen van het Musée impérial du Louvre”, blz. 221
• Museum voor Schone Kunsten, Clara Gelly, “Nancy, Museum voor Schone Kunsten: Italiaanse en Spaanse schilderijen, XIVe-XIXe eeuw”, 2006, pag. 141-142


In goede staat van conservering wordt het werk gepresenteerd, net gerestaureerd en opnieuw ingelijst.
Klaar om geplaatst en opgehangen te worden.

De gegevens over het belang van het werk zullen uitsluitend met veilige verpakking en verzekerde verzending worden verzonden.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.