Maastricht Jeker Bonnefantenstraat Ezelmarkt Poortenaar

Maastricht Jeker Bonnefantenstraat sit. anno 1913. Ezelmarkt M. Poortenaar.
Uniek om deze plaats op een schilderij te zien.
Voor dat de Jeker hier gedempt is.
Oud schilderij van voor de oorlog In jaren 50 lijst.

Afmetingen met lijst
47 x 37 cm

Schilderij
40 x 30 cm

Exclusief verzendkosten
Verzendenvoor risico van de koper


De vraag is dus of de middelste Jekertak eind 19e eeuw is gedempt of overkluisd.

1890-1895 Herhaalde overstromingen van de Jeker. Deze keer werd de roep om maatregelen gehonoreerd met plannen voor het verleggen en overkluizen van Jekertakken
1897-1899 Middelste Jekertak gedempt, die door de Kleine en Grote Looiersstraat en Begijnenstraat liep.
1900 De Jeker wordt verder gereguleerd. De zuidelijke tak wordt verlegd langs de vestingmuur, de tweede ommuring.

Dan is er nog een derde tak, de middentak. Deze stroomt in een rioolbuis onder de Grote Looierstraat en wordt ook wel de Gedempte Jeker genoemd. (...) Deze middentak is gedempt. Onder de Grote Looierstraat loopt nu ondergronds alleen een rioolbuis. Via een sluis onder het Conservatorium is er wel nog een verbinding tussen de Jeker en die buis. Bij hoog water kan de sluis open worden gezet en stroomt de Jeker weer zij het onder de grond door de Grote en Kleine Looierstraat.


Achter langs de oude boerderij, waar eertijds boer Kraft als laatste zijn bedrijf uitoefende, voordat de Hongaar Liskaj er een restaurant in vestigde, en waarvan de achtermuur begroeid is met een zeldzame muurflora, duikt hij onder de straat en vervolgens onder een fragment omwalling door op zijn verdere loop naar de Maas.

Al langer dan 10 jaar liep oud-wethouder Gijbels rond met het idee, de Ezelenmarkt te versieren met een toepasselijk beeld. Hij vond daarbij een geestverwant in de persoon van oud-gemeentesecretaris mr. Minis. In 1973 begon dit vastere vormen aan te nemen en werd een opdracht gegeven aan de beeldhouwster Gertrud Januszewski. Mevrouw Januszewski, geboren in Berlijn en via Venlo en Sittard in Maastricht beland, studeerde aan de jan van Eijckacademie grafiek bij prof. Levigne en beeldhouwen bij prof. Carosso deed in 1970 eindexamen en verwierf daarbij de prijs van de stad Maastricht. Van haar talenten had zij o.a. reeds blijk gegeven met een beeld van oud-burgemeester Michiels van Kessenich en met een interessante groep 'Spelende Kinderen' te zien op de speelplaats van het internaat Mariënwaard. in 1964-1965 vervaardigde zij een kruisweg voor het ziekenhuis St.Annadal en in '66 een voor het zusterklooster in Sittard.


Reeds bezig met het ontwerpen van een ezelsbeeld, kwam wethouder Debats met het voorstel om haar een opdracht te geven voor de roemruchtige musketier D'Artagnan, dit in verband met de herdenking van diens sneuvelen voor de Maastrichtse wallen in 1673. De ezel ging daarop, figuurlijk gesproken, de ijskast in., maar in het College van B. en W. werd men het er toch niet helemaal over eens welk beeld men moest laten prevaleren.

In 1975 was de beeldhouwster klaar met haar oorspronkelijk ontwerp, maar dit moest toen nog enige commissies passeren, wat niet zo eenvoudig bleek, getuige de lyrische ontboezeming in een vers van Mr.Minis, dat luidt:

De deur kemissie, wie gezag

Die heët zich biestig, lang bedach

't Waor kompleet 'n ezelsdrach

De duur comissie, zo gezegd

Die heeft zich beestig, lang bedacht

Het was kompleet een ezelsdrag

Maar in de gieterij van Eysbouts in Asten kwam uiteindelijk het bronzen ezeltje toch tot stand. Eind juli 1976 kon de ezel geplaatst worden, zij het niet op de aanvankelijk daarvoor bestemde plaats op de Ezelsmarkt. En dit dan om verkeerstechnische redenen. Daar staat hij dan, tot verheugenis van zowel Maastrichtenaren als toeristen en niet het minst van de initiatiefnemer Frits Gijbels, die, in vervorm, zijn voldoening aldus uitdrukte:'En es veer daan stoon in het duuster of in 't leech,daan fluustere veer tegen d'n Ingel vaan Mestreech.

Hei beij deen ezel vaan broons em neet vaan vleis;

bewaor eus aw stad,

häöre ezels en .... häöre geis'.'

En als wij staan in duister of in het licht,

daan fluisteren wij tegen de Engel van Maastricht.

Hier bij deze ezel van brons en niet van vlees,

bewaar onze oude stad,

haar ezels en .... haar geest'.