Schilderij Lucebert, Masker

Schilderij Lucebert, Masker

Masker, 1963
Ingelijst in een goud barok lijst 7 cm breed.
Maat werk 40 x 30 cm
Lijst maat 78 x 63 cm.

Graag ophalen.

We hebben in totaal nog 5 stuks ingelijst op voorraad.
Zie bij de laatste 5 stuks foto,s van 1 tot 5.

Graag bieden naar waarde.

Foto ca 0598++++0573

Biografie van Lucebert (Lubertus Jacobus Swaanswijk)

Lucebert (pseudoniem van Lubertus Jacobus Swaanswijk) wordt in 1924 geboren in Amsterdam. Hij ontwikkelt zich tot vooraanstaand beeldend kunstenaar en dichter.
Lucebert wordt vaak beschouwd als vertegenwoordiger van de naoorlogse Cobrabeweging, maar hij was slechts zijdelings bij deze groep betrokken. Hij neemt deel aan de legendarische Cobraexpositie in het Stedelijk Museum Amsterdam in 1949, maar in de eerste plaats als dichter. In de jaren vijftig tekent en schildert hij wel, maar vrijwel uitsluitend op papier. Pas eind jaren vijftig begint hij zich nadrukkelijk als schilder te manifesteren en ontwikkelt hij zijn eigen stijl. Gedurende de eerste helft van de jaren zestig maakt hij zijn mooiste en indrukwekkendste schilderijen, waarin sprookjesachtige en mythische, soms angstaanjagende wezens opduiken. In zijn latere werk laat hij vervormde, in krachtige contourlijnen opgezette personages en fantasiewezens scènes uitbeelden en hun verhaal vertellen.
Lucebert stond bekend om zijn niet aflatende werkijver en creatiedrift. Zijn oeuvre kent een grote omvang. Gedurende zijn gehele schildersloopbaan experimenteert hij met stijlen en vormen, maar zijn persoonlijke signatuur blijft steeds

De hoeveelheid (dagboek)tekeningen, gedichten en spullen op de tentoonstelling overdondert en evenaart Luceberts enorme productie. Het geeft ook inzicht in de manier waarop Lucebert zijn keuzes maakte, hij vond vaak toevallig iets anders dan hij zocht. Het publiek kan ook zelf met verf aan de slag en in de geest van Lucebert nieuwe woorden en oneliners ontwikkelen. Tot de woorden die de kunstenaar aan de Nederlandse taal toevoegde, behoort bisquitbliketiket, maar ook duistere woorden als tuigmuil en fluistergeboorte. Onsterfelijk is zijn uitspraak ‘Alles van waarde is weerloos’.
In de geest van Luceberts werk oogt de vormgeving van de tentoonstelling als een work-in-progress. Elke zaal kent een eigen sfeer; soms donker, dan weer wit met poëzie op de wanden, vloer en plafond. Lucebert vond dat een tentoonstelling eruit moest zien als een levendige, atelierachtige plek waar het creatieve proces en de kruisbestuiving tussen verschillende kunstdisciplines zichtbaar zijn.