STANGUELLINI: L'ALTRA MODENESE DA CORSA THE OTHER MODENA RAC

STANGUELLINI: DE ANDERE MODENESE RACEWAGEN HET ANDERE MODENA-RACINGBEDRIJF
Auteur: Daniele Buzzonetti
Uitgever: Artioli Editore (BPER Banca Uitgave)
Binding: Hardcover + stofomslag
Pagina's: 194
Uitgever: Artioli Editore (BPER Banca Uitgave)
Teksttaal: Engels, Italiaans
Afdrukdatum: 2022
Afmetingen: 22 x 30 x 2 cm

Het eerste van de tien hoofdstukken die in het boek staan ​​gepland, is een beetje een provocatie. Hij herinnert zich hoe een ‘kleine’ Stanguellini Sport 1100, dankzij zijn uitstekende wegligging, in sommige races van het seizoen van 1947, het debuutseizoen van het nieuw opgerichte bedrijf Prancing Horse, de nieuwe en nog onvolwassen Ferrari met een 12-cilinder 1500 cc-motor versloeg. De ‘afwijzing’ die het merk kreeg, eveneens uit Modena en eveneens toegewijd aan de bouw van sportwagens, zij het met een kleinere motorinhoud, irriteerde ongetwijfeld Enzo Ferrari, die er echter niets over te zeggen had. Hij had veel te veel respect en vriendschap voor de “Magiër” ​​Vittorio Stanguellini, omdat deze laatste in de racekringen van Modena bekend was in het gezelschap van zijn vader Francesco, een pionier van de lokale autosport. Een grote familie, die van de Stanguellini uit Modena: in de tweede helft van de 19e eeuw had Celso, de vader van Francesco sr., een bedrijf opgericht dat zich bezighield met de bouw van orkestpauken met gepatenteerde mechanische stemming. Vanaf daar was het maar een kleine stap naar de 'mechanica' van de automobiel: Francesco Sr. werd de eerste vertegenwoordiger van Fiat in Modena, terwijl zijn zoon Vittorio de overeenkomst met het in Turijn gevestigde bedrijf later uitbreidde. Zijn passie en technische vaardigheden brachten hem er echter al begin jaren dertig toe om raceauto's voor te bereiden en te bouwen. Vittorio wist wat hij deed en bouwde een klein imperium op, voornamelijk gebaseerd op de Sport 750 en 1100: de werkplaats in Viale Moreali en later de grotere in Via Schedoni, werden een referentiepunt op wereldniveau, wat vanaf '58/'59 werd bevestigd door de bouw van de Formule Junior-auto's (die later de Formule 3 zouden worden) die bedoeld waren voor opkomende coureurs. De Stanguellini F. Junior met een Fiat 1100-motor, ontwikkeld om 90 pk en 200 km/u te leveren, is de populairste en meest succesvolle auto in deze drukke categorie. De ‘Junior’-reglementen vereisten echter dat de motor afkomstig was van een productieauto, zij het met ruime mogelijkheden voor tuning. Vanwege zijn banden met Fiat creëerde Vittorio Stanguellini in de jaren zestig, samen met zijn zoon Francesco Jr., een aantal Formule Junior-eenzitters (waaronder de moderne “Delfino”) en vervolgens de Formule 3, met motoren afgeleid van de “1300” en “124” van het bedrijf uit Turijn. Dankzij het uitgebreide archiefmateriaal van het merk (foto's en documenten) reconstrueert Stanguellini: L’altra Modenese da corsa gedetailleerd de geschiedenis van het bedrijf met de blauwe "S" op een gele achtergrond (de kleuren van Modena). Een hoofdstuk in het boek is gewijd aan het museum, dat destijds door Francesco werd opgericht en nu op onberispelijke wijze wordt beheerd door zijn dochter Francesca. Het is in feite een 'rondleiding' langs de auto's en andere curiosa die het herbergt. Dezelfde auto's, perfect gerestaureerd, werden ook buiten op een schilderachtige manier gefotografeerd en kunnen worden bewonderd in de "portfolio" die bij hetzelfde boek is gevoegd.