Achteraf kakelen de kippen – Generaal KNIL S.H. Spoor (Indië

Achteraf kakelen de kippen – Generaal KNIL S.H. Spoor (Indië)

(Mans Spoor – Dijkman)

Herinneringen aan Generaal KNIL S.H. Spoor Legercommandant in Nederlands-Indië, opgetekend door zijn weduwe Mans Spoor - Dijkman

Weinig Nederlandse militairen maakten zo’n bliksemcarrière als Simon Hendrik Spoor. In maart 1942 verliet kapitein Spoor als laatste KNIL-officier Bandung, om in Australië in de rang van majoor te worden belast met de leiding van de afdeling algemene intelligence van de NEFIS, de inlichtingendienst der Nederlandse strijdkrachten. Begin 1944 werd hij als luitenant-kolonel benoemd tot directeur NEFIS. Na de capitulatie keerde hij met de rang van kolonel in deze functie terug naar Nederlands-Indië. In januari 1946 werd Spoor benoemd tot Indisch Legercommandant en hoofd van het departement van Oorlog in de rang van luitenant-generaal. Als zodanig stond hij voor de zware taak het leger in Indië van de grond af op te bouwen en tijdens met name de Politionele Acties het tweeslachtige beleid van de regering ten opzichte van de Indonesische nationalisten door te voeren. Twee dagen voor zijn dood werd Spoor benoemd tot generaal en postuum tot Commandeur Militaire Willemsorde. Generaal Spoor genoot bij zijn troepen een groot prestige en een immense populariteit. Zijn weduwe, mevrouw Mans Spoor-Dijkema, beschrijft in deze openhartige herinneringen haar leven aan de zijde van Spoor tijdens diens laatste, bewogen levensjaren. Met kennis van zaken beschrijft ze de opeenvolgende gebeurtenissen, waarbij ze haar verhaal onderbouwt met talloze niet eerder gepubliceerde documenten.

Generaal Spoor is een interessante persoonlijkheid. In 1942 als Kapitein nog stafofficier in NL-Indië in het KNIL (Koninklijk Nederlands-Indisch Leger), en in 1946 Legercommandant. Dat is een wel zeer snelle carrière geweest, die zeer uitzonderlijk was. Zijn benoeming tot Legercommandant was dan ook een puur politieke beslissing. Dat is het natuurlijk altijd wel, maar nu helemaal. Simon Spoor ontsnapte ternauwernood van Java op 8 maart in het allerlaatste vliegtuig naar Australië samen met zijn collega Kapitein GL Reinderhoff, waarmee hij in Australië nauw zou samenwerken in het opzetten van de eerste echte militaire NL'dse inlichtingendienst, de NEFIS. Na 3 jaar zwoegen, kwamen ze ook samen weer terug op Java en werd Spoor al snel Legercommandant en Reinderhoff uiteindelijk hoofd van de inlichtingendienst. In dit boek heeft de weduwe van de Generaal veel documenten verzameld, brieven, rapporten en dit alles verwoven in het persoonlijke emotionele levensverhaal van haarzelf en haar man die ze in 1947 trouwde (beiden waren al getrouwd geweest). De dekolonisatie periode tussen 1945-1950 komt ook ruim aan bod. Zijn plotselinge tragische dood (hartaanval) kwam net voor zijn voorgenomen (vervroegde) pensioen en de machtsoverdracht. Hij werd slechts 47 jaar. Spoor commandeerde het grootste leger dat NL ooit op de been heeft gebracht (ruim 120.000 man) in haar geschiedenis. Dit boek is een mooi eerbetoon aan zijn nagedachtenis. Het wachten is op een uitgebreide biografie van deze uitzonderlijke militair in een van de roerigste perioden in de NL'dse geschiedenis.

Gebonden met stofomslag, 304 pag., geïllustreerd

Uitg. Bataafsche Leeuw, 2005

ISBN 9789067075879

* Alleen verzenden, niet ophalen

* Op biedingen die te laag zijn wordt niet gereageerd

* Op biedingen die acceptabel zijn wordt snel gereageerd

* Boeken worden na ontvangst van betaling meteen verstuurd