Plato – Charmides Lysis Menoon

Plato – Charmides Lysis Menoon

(Dr. S.L. Radt en drs. C.M. Stibbe, redactie; vertaald en toegelicht door O. Damsté)

Charmides is een dialoog geschreven door de oude Griekse filosoof Plato. Deze dialoog behoort tot de werken van Plato waarin Socrates, de leraar van Plato, een centrale rol speelt. Charmides onderzoekt onderwerpen zoals zelfkennis, deugdzaamheid en matigheid.

De Lysis is een dialoog van Plato, waarin de aard van de philia (vriendschap) wordt besproken. Het werk wordt algemeen als een vroege dialoog geclassificeerd.

De Meno is een van de socratische dialogen van Plato, waarschijnlijk tussen 386 en 382 v.Chr. geschreven. Dit werk markeert een keerpunt in Plato's filosofische ontwikkeling: daar waar zijn eerdere werken puur 'aporetisch' (dat wil zeggen in een aporie, een situatie zonder antwoord) eindigden, wordt in de Meno een nieuwe bron van zekere kennis aangeboord[1]. Als de gesprekspartners er nl. niet in slagen te definiëren wat aretè is ('voortreffelijkheid' of 'deugd', een brede term, hier vooral op de politiek toegepast), wordt de vraag gesteld of wij überhaupt wel iets kunnen leren. Plato's antwoord op deze vraag kan gezien worden als het eerste optreden binnen de westerse filosofie van het idee van de aangeboren kennis. Plato zegt namelijk dat onze kennis in feite een herinneren is van eerder bezeten kennis, een opvatting die bekend is geworden onder de naam anamnese.

Paperback, 158 pag.

Uitg. De Haan, 1965

ISBN: geen

· Alleen verzenden, niet ophalen



· Op biedingen die te laag zijn wordt niet gereageerd



· Op biedingen die acceptabel zijn wordt snel gereageerd



· Boeken worden na ontvangst van betaling meteen verstuurd