De Korte Verhandeling van Spinoza is een vroege versie van zijn Ethica (1677) en daarom van grote waarde. De tekst werd aanvankelijk rond 1660 in het Latijn geschreven, maar deze is later door zijn vrienden vertaald, vermoedelijk onder redactie van Spinoza zelf. In tegenstelling tot de Ethica is het boek niet opgesteld in een 'geometrische trant', maar als doorlopende tekst. De meeste elementen uit Spinoza's systeem zijn al tegenwoordig in dit geschrift: de mens als oorzakelijk gedetermineerd natuurwezen, onderworpen aan allerlei aandoeningen, maar ook in staat om door toenemend inzicht tot geluk te komen en tot liefde voor de natuur, waarvan het bestaan samenvalt met God.

Deze editie biedt parallel aan de 17de eeuwse tekst een zeer leesbare geannoteerde hertaling. Het origineel is integraal weergegeven met alle voetnoten, margeteksten en appendices. Dit geeft de lezer volledige toegang tot de brontekst. De hertaling is voorzien van vele verhelderende aantekeningen. Bovendien is er een uitgebreide analyse gemaakt van de waarde en relevantie van de Korte Verhandeling, waarin onder meer de ontdekking, de samenstelling en het ontstaan van de tekst worden beschreven.

Een schematische vergelijking met de Ethica maakt deze editie tot een uniek hulpmiddel bij het bestuderen van de ontwikkeling van Spinoza's denken. De lezer krijgt zo een goed beeld van de inhoudelijke waarde van de Korte verhandeling die, zoals uit de analyse blijkt, zeer dicht bij de Ethica staat.

Publicatie met steun van de Vereniging Het Spinozahuis en het Humanistisch Verbond.

Parallelle editie met een voorwoord van WIM KLEVER

2012, hardcover, 324 pagina's, zo goed als nieuw