Dat gekke volk daar - 375 jaar dominicanen in De Goorn 2011

Dat gekke volk daar - 375 jaar dominicanen in De Goorn (2011)




DE GESCHIEDENIS VAN PAROCHIE EN KERK IN VOGELVLUCHT


In 1636 arriveerde de Dominicaanse pater Augustinus Leerse in onze contreien en startte een “missiestatie” in Avenhorn en omgeving. Vanaf dat moment tot 2011 is onze parochie onafgebroken bediend door de paters dominicanen oftewel de predikbroeders, 375 jaar lang (in totaal hebben 57 dominicanen kortere of langere tijd in onze parochie gewoond waarvan 25 pastoors).
In november 2011 werd dit groots gevierd. In dezelfde maand vierden we ook het 25-jarig jubileum van pastoor Gerard Braks O.P. in onze parochie, zijn emeritaat en de overdracht van de bediening van de parochie aan wereldheren van het bisdom.
De huidige pastoor, pastor Nico Knol, is daarmee de eerste pastoor die niet van Dominicaanse huize is. Pastor Knol is afkomstig uit West-Friesland en daarmee zoals hij zelf zegt bekend met de omgeving en de bewoners.

Dat is maar goed ook, want in de analen van de dominicanen is terug te vinden dat in onze regio “de zware zeedampen en de vunzige moeraslucht uit de polders opsteeg wat de gezondheid van de paters niet ten goede kwam”. Maar ook de mensen staan als bijzonder bekend. Van vicaris Geukers komt de (positief bedoelde) uitspraak: “Dat kan alleen in De Goorn, met dat gekke volk daar”.
Als de priesters uiteindelijk gewend zijn aan de omgeving en de mensen, vinden ze onze parochie een prima plek getuige ook de uitspraak van pater Braks: “Voor ik hier benoemd werd heb ik wel eens over De Goorn gedacht ‘je zult toch in deze negorij terecht komen’ maar toen wist ik nog niet dat het uiteindelijk een gouden greep bleek te zijn”.
Gedurende de geschiedenis zijn diverse kerken en pastorieën op diverse plekken in de parochie gebouwd.

De voormalige pastorie, nu Dominicushuis geheten, dateert uit 1853 en fungeert nu als parochiecentrum waarin de werkruimten van de pastoor, de parochiecoördinator en het secretariaat gevestigd zijn.

In het Dominicushuis vinden vele vergaderingen plaats van diverse groepen uit onze parochie, maar ook is het de plek waar bij de koffie veel gelachen, maar soms ook gehuild wordt.
De huidige kerk dateert van 1929 en is van de hand van Joseph Cuypers en Pierre Cuypers junior, respectievelijk zoon en kleinzoon van de beroemde Pierre Cuypers. De huidige kerk is deels gebouwd op de fundamenten van de eerdere kerk.
In en om de kerk zijn nog vele bijzonderheden te vinden die het waard maken om een eigen hoofdstuk te krijgen. Ik noem alleen maar de kerkhoven, de Mariakapel, de glas-in-loodramen, de klokkentoren met klokken, uurwerk en wijzerplaten.
Om dat allemaal te beschrijven in deze parochiegids gaat veel te ver. Daar hebben we echter een heel goed alternatief voor.
Ter gelegenheid van het 375 jaar bestaan is een zeer fraai vormgegeven geschiedenisboek van de parochie verschenen van ruim 400 pagina’s met veel afbeeldingen met hoofdstukken over de vroege geschiedenis, de gebouwen, het begraven, de koren en hoofdstukken over de ontwikkelingen en de mensen van de laatste 25 jaar.




‘Dat gekke volk daar’, zo sprak de Haarlemse oud-vicaris Geukers eens – met enige tederheid – over de katholieken in De Goorn. De parochianen hebben het als een geuzentitel beschouwd en het jubileumboek, meer dan 400 bladzijden en honderden foto’s, die titel meegegeven.


Dat gekke volk heeft iets met het eigenwijze West-Friese te maken, maar ongetwijfeld ook met de lange zelfstandigheid van de parochie, die sinds 1636 bediend is geweest door dominicanen. Gerard Braks is de laatste in een lange rij.
In de zeventiende eeuw was het bepaald een straf voor dominicanen om naar de statie in het verre protestantse Holland gestuurd te worden: arm moerassig land was het. De laatste pater in De Goorn is er graag geweest en raakte zelfs zo ingeburgerd, dat hij afgelopen jaar fungeerde als prins carnaval bij het (in deze streken bescheiden) katholieke volksfeest.


Dominicaans
Bij het afscheid van Braks wordt de parochie teruggegeven aan het bisdom. Hij wordt opgevolgd door pastor Nico Knol, die al kennisgemaakt heeft met de parochie. Men verwacht dat het dominicaanse niet zal verdwijnen met de laatste dominicaanse pastoor.
‘Iets wat in de loop der jaren zo vergroeid is geraakt met mensen raak je zomaar niet kwijt’, schrijft parochiecoördinator Tineke de Boer-Bleeker in het parochieblad. Zij noemt de werkgroep dominicaanse inspiratie, maar in het algemeen ook een lerende, studerende en democratische houding, onder het motto ‘wat allen aangaat moet door allen worden beslist’.


Traditie
Gerard Braks zelf schrijft dat hij de dominicaanse traditie beschouwt als een levend gebeuren – en dat is het ook in wat nog even ‘zijn’ parochie is. ‘We hebben steeds geprobeerd de verkondiging van Gods woord vorm te geven, aangepast aan onze parochie en aan deze tijd. En we hebben daarbij zoveel mogelijk parochianen willen betrekken.’
Braks blijft ook na de formele overdracht van de parochie aan het bisdom nog een tijd wonen in De Goorn.




Titel: Dat gekke volk daar - 375 jaar dominicanen in De Goorn
Auteur: Guus Bary Gerard Braks
Co-auteur: Jaques van der Lee
Uitgave parochiedegoorn eigen beheer icm boekenmaker/ 2011
Nederlands 
Hardcover 
ISBN 9789088420702 
Omvang 448 pagina's
Formaat 26 x 21 cm
oplage 1000 exemplaren


Bieden
Excl. verzendkosten (7,65 euro met track & trace)




Onderwerpen
dominicanen, Onze-Lieve-Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans (parochie, De Goorn), Dominicanen, Geschiedenis, Levensbeschrijving, De Goorn, Godsdienst, Godgeleerdheid, kerk- en dogmengeschiedenis, Parochies, Religie, Spiritualiteit & Filosofie