THOMAS A KEMPIS - Alleenspraak der ziel (2004)

Hardcover

‘en als een mens gestorven is, wat blijft er dan nog van hem over dan waardeloosheid? Wie bekreunt zich om een stinkend lijk?’

Thomas a kempis (1380-1471) is wereldberoemd om zijn aforistische mystiek in de imitatione christi (de navolging van christus); volgens kenners na de bijbel het meest gelezen boek van het christendom. Thomas a kempis schreef echter vele wijsgerige verhandelingen, preken, meditaties en biografieën gedurende de 70 jaren dat hij verbleef in het sint-agnietenklooster nabij zwolle. Traditioneel heeft hij veel aandacht voor het lijden van christus, de armzalige staat van de mensheid en het idee dat slechts navolging van christus zin geeft aan het troosteloze bestaan. In de lijn met de somberheid van ecclesiastes overpeinst a kempis in de toestand van de mens en zichzelf. Het blijkt een aanhoudend gevecht met een zinloos en uitzichtloos einde. In het leven is er van niets wat goed is voldoende. Het leven kreunt van verdriet, afgezonderd als het is van de zin van het zijn. ‘Waar leef ik dus voor? Mezelf ben ik tot last, voor anderen ben ik vervelend’, schrijft a kempis. De enige troost vindt hij in het idee dat christus de dood en de zinloosheid overwonnen heeft. In de hoop ook spoedig opgenomen te worden in de hemel, beseft a kempis echter dat hij die genade niet verdiend heeft. Maar pasen is de jaarlijkse troostrijke herinnering dat het in ieder geval tot de mogelijkheden behoort. Zelfs voor een monnik die 70 jaar contemplatief heeft geleefd in een kloostercel.