Duits Expressionisme. Die Brucke en Der Blaue Reiter

EXPRESSIONISTISCHE BILDER. Samlung Ahlers Duitstalig 215 blz.

Het expressionisme (van Latijn: expressio, "het uitdrukken", namelijk van gevoelens) is een stroming in de Europese kunst en de literatuur uit de vroege twintigste eeuw (1905 tot 1940). In het expressionisme tracht de kunstenaar zijn, of haar, gevoelens of ervaringen voor de waarnemer uit te drukken, door een zekere vervorming van de werkelijkheid.

Het Duitse expressionisme was nieuw en vernieuwend. De leden van de kunstenaarsgroepen Die Brücke en Der Blaue Reiter kozen bewust voor een positie in de artistieke voorhoede van hun tijd. Ze zochten naar nieuwe vormen die beter pasten bij hun eigen tijd. Ze vonden dat een kunstenaar in alle vrijheid, niet gebonden en beperkt door regels, moest kunnen uitdrukken wat hem bewoog. De Duitse expressionistische schilders wilden niet de wereld zelf weergeven, maar de wijze waarop ze die ondergingen. Ze wilden dat wat hun bezig hield, hun emoties en indrukken (hun zinnelijke belevenis), tot uitdrukking brengen. Ze zochten voor elke zinnelijke belevenis een adequate vorm. Daar waren geen wetten of regels voor. Dit had tot gevolg dat er nieuwe vormen ontstonden. Er was sprake van deformatie van de geschilderde voorwerpen en figuren. Vaak waren ze nauwelijks nog herkenbaar. Ook de kleuren kregen in de expressionistische schilderkunst een geheel eigen gevoelswaarde, die geheel los kon staan van de waarneembare werkelijkheid. Door het zoeken naar een geëigende wijze (een adequate vorm) om hun zinnelijke belevenis weer te geven onderscheidden de expressionisten zich van hun negentiende-eeuwse voorgangers, die immers nog teruggrepen naar een traditionele vorm.

Kijk ook ns bij mijn andere advertenties om verzendkosten te besparen