Nieuw boek.

De Groninger kunstenaar Otto Eerelman (1839-1926), groeide in de tweede helft van de negentiende eeuw uit tot de belangrijkste schilder van paarden en honden in Nederland. Kunsthistoricus Harry J. Kraaij werpt een gedetailleerd licht op het oeuvre van Eerelman, dat naast honden- en paardenschilderijen ook bloemstillevens, stadsgezichten, landschappen, portretten en genreschilderijen omvat.

De Groninger kunstenaar Otto Eerelman (1839-1926), afkomstig uit een arm arbeidersgezin, groeide in de tweede helft van de negentiende eeuw uit tot de belangrijkste schilder van paarden en honden in Nederland. Kunsthistoricus Harry J. Kraaij werpt een gedetailleerd licht op het oeuvre van Eerelman, dat naast honden- en paardenschilderijen ook bloemstillevens, stadsgezichten, landschappen, portretten en genreschilderijen omvat. Hij plaatst Eerelman als kunstenaar binnen de Nederlandse dierschilderkunst én in een Europese context.
Eerelman voltooide zijn kunstopleiding aan de academie Minerva. Het was zijn droom om naam te maken als historieschilder. Om deze reden studeerde hij aansluitend aan de Koninklijke Academie te Antwerpen. Door het veranderende kunstklimaat stelde hij zijn ambitie bij en hij richtte zich op de genreschilderkunst. Om zijn geluk te beproeven verhuisde hij in 1874 van Groningen naar Brussel, waar veel van zijn academiegenoten carriere hadden gemaakt. Door zijn beheersing van vrijwel alle specialisaties dacht hij eenvoudig zijn weg te kunnen vinden in het rijkere bourgeoisiemilieu van België. Zijn stijl en thematiek werd daar echter te behoudend gevonden. In 1876 keerde hij terug naar Nederland en vestigde zich in Den Haag waar hij al snel opgenomen werd in het kunstcircuit van Pulchri Studio en de Hollandsche Teeken-Maatschappij. Hij ontdekte dat zijn geschilderde dieren zeer goed werden ontvangen. In de jaren tachtig maakte hij daarom een ommezwaai naar de dierschilderkunst en werd succesvol in alle facetten van deze specialisatie. Dierportretten, circusscènes, jachttaferelen, anekdotische werken, interieurs met honden en encyclopedische werken. Niet alleen voltooide hij talrijke opdrachten van burgers en adel, ook van het Koningshuis kreeg hij vele opdrachten.
In 1902 trok hij wederom naar Groningen, waar hij binnengehaald werd als de 'Noordelijke Rembrandt'. Hij verkreeg het ereburgerschap en werd opgenomen in de Huisorde van Oranje. Bovendien ontving hij bij zijn tachtigste verjaardag de opdracht van de gemeente Groningen voor het schilderen van het Gronings ontzet, dat Eerelman situeerde rond de jaarlijks paardenkeuring op de Grote Markt. Eerelman overleed in 1926 als weduwnaar zonder kinderen.