De Nederlandse fotograaf Marnix Goossens documenteerde zeven jaar lang surrogaatnatuur in ietwat vervallen interieurs, een terugkerend thema dat ons onderliggende verlangen naar de vrijheid weerspiegelt die exotische bestemmingen en weidse ruimtes ons ingeven. In plaats van het echte werk beeldt Goossens behang met palmprint, lijm met valse houtnerf, bloemmotieven en vervaagde posters van besneeuwde bergen af. Door een overvloed aan details, kleurnuances en zorgvuldige belichting worden anderszins alledaagse en over het hoofd geziene details en decoratieve elementen opnieuw en op onverwachte manieren gewaardeerd. Het boek verschijnt ter gelegenheid van een solotentoonstelling van Goossens in Foam, Amsterdam.