De oude Geertruide van der Veen wordt op een dag wakker in een bed op een ziekenzaal. Maar hoe is ze daar beland? Wanneer herinneringen aan een beroerte langzaam boven komen, vermoedt zij dat ze naar een verpleegtehuis is gebracht. Ze is net zo arm, oud en eenzaam als de mensen die ze daar om zich heen ziet: haar dochter Helena woont in Parijs en kan haar maar weinig bezoeken. Terwijl Geertruide terugkijkt op hun leven en zich angstig afvraagt wat er komen gaat, vertelt Helena háár verhaal. Net voordat Geertruide sterft, beseft ze dat ze haar dochters drang naar zelfstandigheid meer waardeert dan ze Helena ooit heeft getoond.

De grote zaal verscheen in 1953 en werd een ongekend succes: er werden meer dan 75 000 exemplaren van verkocht. Bovendien werd de roman in veertien landen vertaald, waaronder de VS, Frankrijk, Engeland, Duitsland, Polen en Japan. De roman, die handelt over de eenzaamheid die de ouderdom met zich mee kan brengen, is een ware en nog steeds actuele aanklacht tegen de vaak mensonwaardige toestanden in bejaarden- en verpleegtehuizen.