Chabot - Sterven op drift. Over doodsverlangen en onmacht

Chabot, B.E.
Sterven op drift. Over doodsverlangen en onmacht.
Nijmegen, SUN, 1996, 280 pag. Goed.

Is er een rol voor de arts bij zelfgekozen dood? Van oudsher proberen de mensen hun sterven te sturen. Meestal gebeurt dit door de dood uit te stellen. De maakbaarheid van langer leven met gebreken is de laatste decennia echter zo succesvol, dat ook de vraag om een maakbare dood zich stelt. De rode draad die door dit boek loopt is het contrast tussen zelfdoding mèt of zónder doktershulp. De rol van de dokter komt aan de orde in drie opstellen: in het geval van zelfdoding van een oudere die klaar met leven was, van drie psychiatrische patiënten en van een getraumatiseerde maar psychisch 'gezonde' vrouw. Wanneer de dokter niet bereid is tot stervenshulp aan ouderen of aan aidspatiënten in een vroeg stadium van hun lange onttakeling, dan rijst bij hen soms de vraag of zij voor zichzelf een 'milde' dood tot stand kunnen brengen. De beperkte, maar niet te verwaarlozen mogelijkheden hiertoe passeren de revue. Daarbij doet zich de vraag voor: welke hulp door familie of naaste vrienden is niet NBD|Biblion recensie: Psychiater Chabot werd bekend doordat hij middelen tot zelfdoding verschafte aan een niet lichamelijk zieke vrouw. Hij gaf daarvan rekenschap in het boekje "Zelf beschikt (a.i. 94-14-110-X). Na vele processen en heftige polemieken geeft Chabot opnieuw uitleg over wat hem bewoog en nog steeds beweegt. Hij schrijft over de moderne geneeskunde die het sterven zo moeilijk heeft gemaakt, over de rol van de arts en de psychoterapeut, over omgaan met verdriet en wanhoop en over de verleiding beschutting te zoeken in overzichtelijke en principieel lijkende standpunten. Hij behandelt ook juridische tendensen, maatschappelijke ontwikkelingen i.v.m. zelfdoding, richtinggevende processen en accentverschillen in de psychiatrie. Met dit boek heeft Chabot de oordeelsvorming in Nederland andermaal een dienst bewezen. Met de juiste verhouding tussen betrokkenheid en distantie schetst hij de problemen rond het zelf gewenste sterven en de rol van de hulpverlener op een wijze die zijn eigen ervaringen overstijgen zonder daarvan helemaal los te komen. Een prachtig boek. (Biblion recensie, Mr. drs. D.P. Engberts.)