Anton Pieck en de wonderbaarlijke geschiedenis van de Efteling is een boek dat geschreven is door Martine Bijl, samengesteld door Max Pieck en Piet Pors en werd uitgegeven in 1982 door de Zuid-Hollandsche Uitgeversmaatschappij ter gelegenheid van het dertigjarige bestaan van de Efteling.

Het vertelt de ontstaansgeschiedenis van het park op een fictieve manier en bestaat voor een groot deel uit tekeningen en illustraties van Anton Pieck, waaronder voornamelijk tot dan toe nooit vertoonde ontwerpen.
Volgens Bijl, een goede vriendin van Pieck, was de grote hoeveelheid ongepubliceerde ontwerpen een aanleiding om het boek te maken.

Het boek bevat 95 ontwerptekeningen voor de Efteling die zijn aangevuld met 8 nieuwe tekeningen van Pieck als illustraties bij het verhaal.

Tussen de fictie sluipen hier en daar feiten uit de echte geschiedenis van het park, zoals de anekdote over de bouwvakkers die moeite hadden om scheef te metselen.
Het werd in mei 1982 uitgereikt door tv-presentator Herman Emmink aan Bijl en Pieck. Hij reikte eerder ook al het Sprookjesboek van de Efteling van dezelfde auteurs uit.

Het boek vertelt de geschiedenis van de Efteling en de werkwijze van Anton Pieck vanuit het perspectief van die laatste. Hij krijgt bezoek van ene Kabouter Efteling, van de stichting Kabouters in Nood. De nood is dat deze kabouters en diverse andere sprookjesfiguren geen plek meer hebben om te leven, doordat overal bossen verdwijnen. Hij kwam naar Anton Pieck zodat die hun nieuwe leefwereld kon gaan ontwerpen.

Ze vinden die plek uiteraard in Kaatsheuvel en Pieck en Efteling doen veel moeite bij de gemeente en er moet veel ontworpen worden. Uiteindelijk lukt het allemaal, een stoet sprookjesfiguren betrekt het nieuwe park en de naam wordt onthuld: Sprookjespark "De Efteling".