Ondertitel: De idealen en de politieke praktijk

Taal: Nederlands; Vlaams

Aantal pagina's: 192


Op de eerste pagina staat een kleine groet geschreven. Dit doet natuurlijk niets af van de inhoud van het boek

Hoe kan het dat in Estland vijftigduizend mensen bereid zijn om vrijwillig zwerfvuil op te ruimen? Hoe is het mogelijk dat een oproep in Trouw de stoot geeft tot de aanschaf van vijftigduizend zonnepanelen, zonder enige vorm van subsidie? Hoe kan het dat een groeiend aantal zzp ers elkaars risico op arbeidsongeschiktheid opvangt in kleinschalige `broodfondsen ? Hoe komt het dat hulpverleners vaak familie en vrienden over het hoofd zien als het in een gezin helemaal fout loopt? En dat deze naasten als hun dat in een Eigen Kracht-conferentie gevraagd wordt, zich het vuur uit de sloffen lopen? Toen Pieter Hilhorst in november 2012 de Amsterdamse wethouder Lodewijk Asscher opvolgde was het boek dat hij samen met Jos van der Lans schreef om antwoord te geven op deze vragen zo goed als af. Het was een krachtig pleidooi om ruimte te creëren voor de doe-democratie, voor de do it ourselves-beweging...