Cd, boekje met teksten en digipack zijn origineel en in uitstekende staat. Verzendkosten voor rekening van de koper. Cd kan ook worden opgehaald in amsterdam (bos en lommerplein).

Tom america – het lijkt me juist wel veilig op het dak (de kunststof songs)

Tracks op deze cd
1 tom america - a.l. Snijders– dat is de toon van de waarheid 2:48 2 tom america - cor jaring– dat is 'n tik van me 2:07 3 tom america - kader abdolah– ik mag ik mag nooit moe zijn 3:19 4 tom america - stefan vanfleteren – mist mist mist 3:54 5 tom america - joost conijn– het lijkt me juist wel veilig op dat dak 2:41 6 tom america - jessica durlacher– 't is toch ongelofelijk dat iedereen zomaar is vermoord 4:13 7 tom america - jan fabre– de schoonheid is altijd anarchistisch 3:46 8 tom america - job roggeveen– wanneer 't af is? 3:31 9 Tom america - adriaan van dis– je kunt je ook afvragen 2:12 10 tom america - joke j. Hermsen– stil de tijd 5:02 11 tom america - jos houweling, rosa bouwman– want er is geen grens, 't heeft geen doel, 't heeft geen nut 4:05 12 tom america - bernice notenboom– het noordpoolzeeijs 3:33 13 tom america - jan wolkers– want ook de piramides zullen eens.. 1:57

Tom america heeft iets gedaan waarvan ik gedacht had dat het volstrekt onmogelijk was, maar dat bij hem klinkt alsof het heel vanzelfsprekend en gemakkelijk is ontstaan. Dat alleen al is buitengewoon knap en indrukwekkend, maar dat hij een album heeft gemaakt waar ik elke keer weer enthousiaster van word en dat ik aan iedereen die het maar horen wil probeer op te dringen, dat is wel heel bijzonder. Waar gaat dit over? In het radioprogramma werden jarenlang kunstenaars, schrijvers, fotografen en andere creatieve geesten geïnterviewd. Wat heeft america gedaan? Hij heeft uit die interviews (zo’n tweeduizend uur)wat essentiële zinnen gefilterd en daar muziek omheen gebouwd, op zo’n manier dat die muziek de tekst versterkt, en er een soort van miniportret ontstaat van de geïnterviewde. Dat klinkt eenvoudig, maar america heeft dat werkelijk geniaal gedaan. De titel van het album, dat je overigens nergens kunt kopen, komt uit een interview met de kunstenaar joost conijn, die zijn eigen vliegtuigen en auto’s bouwt. Ik laat hier, omdat dit toch wel een heel bijzonder project is, maar liefst vijf fragmenten horen. Als je dan nog niet overtuigd bent weet ik het ook niet meer. De meeste geïnterviewden komen uitstekend uit de verf, maar van iemand als jessica durlacher, die over de holocaust niet verder komt dan “ongelofelijk”, wat ik voor een schrijfster tamelijk onnozel vind, zal ik na het horen van haar kunststof song, nooit een letter gaan lezen, en dat geldt ook voor de hoogmoedig klinkende kader abdullah. Want ook hun teksten worden versterkt en komen beter tot hun recht.