MARGARET URLICH - SECOND NATURE (unieke CD)

In een fraai boekwerk (spiraal gebonden!), gekartonneerd, vind je uitklapbare stevige 120 grs bladen met daarop tal van geweldige foto's.

Margaret Urlich begon haar carrière als zanger van de new wave band Peking Man met haar broer Pat, Tim Calder, Perry Marshall, Jan Foulkes, Neville Hall, John Fearon en Jay F-bula. Peking Man won in 1984 de Shazam! Battle of The Bands (een TVNZ- popshow) en had een aantal hitnummers in Nieuw-Zeeland, waaronder "Good Luck to You" (nr. 6), "Lift Your Head Up High" (nr. 21) en 1985's " Room Dat echoot "(nr. 1).
Urlich was later lid van een all-girl popgroep in Nieuw-Zeeland genaamd When the Cat's Away .

Urlich verhuisde in 1988 naar Australië. Ze nam haar debuut solo-studioalbum, Safety in Numbers, op in Studios 301 in Sydney en bracht het uit in Nieuw-Zeeland in 1989 en Australië in maart 1990. Het album piekte op nummer 4 op het Nieuw-Zeelandse album hitlijsten in december 1989 en nr. 5 in de Australische albumlijsten in december 1990 en werd drievoudig platina in Australië. Urlich won in 1991 een ARIA Award voor "Best Breakthrough Artist".

In 1990 verzorgde Urlich, toen weinig bekend buiten Nieuw-Zeeland, de achtergrondzang op een nummer voor de Australische artiest Daryl Braithwaite op zijn tweede soloalbum, Rise , dat in november 1990 werd uitgebracht. Het nummer waarin ze speelde was de Rickie Lee Jones- ballad " The Horses ", wat een nummer 1-hit was voor Braithwaite. In de videoclip zong Braithwaite op een strand, met een model (paardrijdend), terwijl hij Urlichs stem lipsynchroniseerde . Urlich koos ervoor om niet in de filmclip van Braithwaite te verschijnen, aangezien ze net Safety in Numbers had uitgebracht en eraan werkte om zichzelf als soloartiest te vestigen.
In maart 1991 keerde Urlich, gewapend met een opnamebudget van een half miljoen dollar, terug naar de studio om te beginnen met de pre-productie voor haar tweede album, Chameleon Dreams , met de Engelse schrijver/producer Robyn Smith, de man achter haar zeer succesvolle debuut. Halverwege het jaar waren Urlich en Smith Studios 301 binnengegaan om hun twee nummers op te nemen, plus een derde nummer geschreven door Smith en Barry Blue . Hetzelfde team was verantwoordelijk voor twee van de nummers op Safety in Numbers (" Escaping " en "Guilty People") en hun nieuwste album, " Boy in the Moon ", bleek cruciaal voor het geluid van het nieuwe album. Andere sporen werden verzameld door de wereld rond te reizen.

Urlich ging naar Londen om samen te schrijven met schrijvers als Rob Fisher , met wie ze het titelnummer van het album "Chameleon Dreams", schreef. Daarna ging ze naar Los Angeles , waar ze een Grammy Award -winnende schrijver / producer Ian Prince ontmoette, met wie ze twee nummers voor het album schreef en hij produceerde vier nummers. Ze keerde terug naar Londen, waar ze samen met Simon Law en Tony Swain een aantal nummers schreef , voordat ze het project afrondde met drie door Swain geproduceerde nummers. Het succes van Chameleon Dreams leverde Urlich de prijs "Best verkopende Nieuw-Zeelandse artiest van het jaar" op bij de World Music Awards 1992 in Monte Carlo. Ze woonde de prijsuitreiking bij en zong "Love Train".
In 1993 maakte Urlich deel uit van Export Music Australia (EMA) en Austrade 's tweede Wizards of Oz-promotie. Ze toerde door Japan met collega-zanger Rick Price en de groep Yothu Yindi . Urlich en Dale Barlow namen een versie op van " I've Got You Under My Skin " voor het album Kate Ceberano and Friends uit 1994 van Kate Ceberano .
Ze bracht een groot deel van 1994 door in Nieuw-Zeeland en trad op als Maria Magdalena in een grote concertproductie van Andrew Lloyd Webbers rockopera Jesus Christ Superstar . Urlich bracht een versie uit van " I Don't Know How to Love Him " die nummer 44 bereikte in de hitlijsten van Nieuw-Zeeland.
Voor haar derde studioalbum, The Deepest Blue , keerde Urlich terug naar haar langdurige samenwerking met de Britse schrijver/producer Robyn Smith. Zij en Smith schreven samen op twee na alle nummers op het album. The Deepest Blue werd uitgebracht in augustus 1995, maar had niet dezelfde impact als haar vorige twee albums en bereikte nummer 18 in de Nieuw-Zeelandse hitlijsten en nummer 17 in de Australische hitlijsten. In 1998, toen haar contract met Sony Music afliep, verhuisde ze naar de zuidelijke hooglanden van New South Wales , waar ze samen met haar partner een huis en een nieuwe opnamestudio opzette. Hier produceerde ze haar vierde album, Second Nature , een opnameproject geproduceerd door Eddie Rayner van Split Enz dat gedurende 12 maanden af ​​en toe werd opgenomen en waarbij muzikanten uit Australië en Nieuw-Zeeland betrokken waren. Het album bevatte covers van enkele van Urlichs favoriete Nieuw-Zeelandse liedjes waarmee ze opgroeide. Deze omvatten nummers van artiesten als Split Enz, Crowded House , Dave Dobbyn , Max Merritt , Shona Laing, Don McGlashan en Tim Finn . Het album werd in 1999 in Nieuw-Zeeland uitgebracht en bereikte nummer 11 in de hitlijsten en behaalde daarmee de platina-status. Dit was haar laatste studioalbum.
Na een strijd van twee en een half jaar met kanker, stierf Urlich op 22 augustus 2022, op 57-jarige leeftijd.o


Second Nature is het vijfde soloalbum (vierde studioalbum ) van Margaret Urlich . Het werd uitgebracht in mei 1999 in Nieuw-Zeeland en was haar laatste album voor haar dood in 2022. Second Nature werd geproduceerd door Eddie Rayner van Split Enz en werd gedurende 12 maanden met tussenpozen opgenomen en er waren muzikanten uit Australië en Nieuw-Zeeland bij betrokken. . Het album bevatte covers van enkele van Urlichs favoriete Nieuw-Zeelandse liedjes waarmee ze opgroeide. Deze omvatten artiesten als Split Enz , Crowded House , Dave Dobbyn , Max Merritt , Shona Laing , Don McGlashanen Tim Finn .

• 1 Nature Written-By – Mason4:08
• 2 Slipping Away Backing Vocals – Peter Lehner, Rob Maxwell-Jones, Stuart Davis, Tony Backhouse Piano – Glenn Rhodes Written-By – Merritt 5:44
• 3 Tears Written-By – Baysting*, Flaws 4:48
• 4 Not A Kennedy Written-By – Laing 3:57
• 5 I Hope I Never Written-By – Tim Finn 4:19
• 6 Anchor Me Written-By – McGlashan 4:13
• 7 Don't Dream It's Over Performer [Erhu] – Zhang Tu Qiang Written-By – Neil Finn 4:20
• 8 Language Written-By – Dobbyn 4:29
• 9 Whaling Violin – Jessica Hindin Written-By – Dobbyn*, Kinney*, Warren*, Guy* 4:49
• 10 Love, Hate, Revenge Written-By – Levine*, Adams* 3:47
• 11 Stuff'n Nonsense Written-By – Tim Finn 4:01

Bekijk alle PRACHT-CD’s die één euro of één euro vijftig kosten: kijk bij CD’s en DVD’s op SNOEPERIJWINKEL
Verder een grote en aantrekkelijke diversiteit van CD’s: tik op mijn naam en je ziet meer dan 1000 CD’s, meer dan 100 boeken en leuke legpuzzels. Ook elpees op voorraad. Neem gerust contact op als je nog vragen hebt.