CD Amália Rodrigues - Bobino Paris 1960

Amália Rodrigues - Paris 1960

Format: CD, Cardboard sleeve

1 Lua, Luar
2 Calunga
3 Quem O Fado Calunia
4 Fado Gingão
5 Fado Da Madragoa
6 Olé Mi Morena
7 Barco Negro
8 Guitarra Triste
9 Uma Casa Portuguesa
10 Lerele
11 Aïe, Mourir Por Toi
12 Coimbra (Avril Au Portugal)
13 Trepa No Coqueiro
14 Lisboa Antiga
15 Don Triqui Traque

Amalia Rodrigues is de stem van Portugal. Zij is de vrouw die van fado uit de bars van Lissabon haalde en introduceerde bij een breed publiek over de hele wereld. Rodrigues werd geboren in een arme wijk van Lissabon en opgevoed door haar devoot katholieke grootmoeder. Aan het eind van de jaren dertig brak Rodrigues door in Portugal en daarna ook in Spanje en Brazilië. In de jaren zestig vierde ze successen als actrice maar baarde ze ook opzien door poëzie van de zestiende-eeuwse dichter Luis de Camões op muziek te zetten. Na de val van de dictatuur van Salazar werd Rodrigues ten onrechte beschuldigd van heulen met het regime. Het zorgde ervoor dat de zangeres zich terug trok uit het publieke leven. In 1999 overleed Rodrigues in Lissabon.

Deze show in Bobino was een groot succes in een andere, meer populaire wijk van Parijs, de rive gauche. De fadozangeres wordt begeleid door Domingos Camarinha (Portugese gitaar) en Santos Moreira (altviool). Amália's Iberische kant in nummers als "Lerele" (Monreal Lacosta / Muñoz Acosta) of "Ole mi Morena" (Lopez de Vadillo / Rodriguez Eduardo). Andere nummers die in deze show te horen zijn zijn "Calunga" (van Barbosa Capiba) of nummers uitgevoerd door andere fadozangers, zoals Hermínia Silva ("Quem o fado calunia"), Deolinda Rodrigues ("Fado da Madragoa"), Moniz Trindade ("Fado Gingão") of "Uma Casa Portuguesa" dat voor het eerst verscheen in Lourenço Marques. En ook "Barco Negro", het stuk waarvoor de Portugese dichter David Mourão-Ferreira met opzet een gedicht schreef en waaraan Amália altijd haar succes in Frankrijk en de rest van de wereld heeft toegeschreven.