Begin augustus vond ik langs de kant van de weg in de bossen van Arkadia, een bergachtige streek in het midden van Griekenland op de Peloponnesos, een pup die meer dood dan levend was. Ik stopte, bleef even wachten om te zien of er nog een moederhond zou verschijnen, maar er was geen spoor van haar te bekennen. Het hondje kon nauwelijks op zijn pootjes staan, dus heb ik het in een handdoek gewikkeld en meegenomen. Thuis heb ik hem gewassen en te drinken en voorzichtig eten gegeven.

De volgende dag ben ik met het hondje naar een dierenarts in Nafplio gegaan.

De dierenarts stelde vast dat het ongeveer zes weken oud was, ernstig verzwakt en onder de teken en vlooien zat. Het werd behandeld, kreeg vocht en medicatie tegen ongedierte en wormen.

Omdat wij alleen een vakantiehuis in Griekenland hebben en in Nederland in een appartement wonen, waar bovendien door het vele reizen geen ruimte is voor een hond, konden we het niet zelf houden. We hebben het daarom moeten achterlaten bij een asiel, waar drie vrijwilligers zorgen voor ongeveer 150 honden. Gelukkig kreeg het hondje, dat we inmiddels Arkas hadden genoemd, een aparte plek samen met twee andere pups.

Inmiddels is Arkas vier maanden oud. Op 4 oktober heb ik hem weer gezien. Het gaat goed met hem: hij is gegroeid, heeft extra prikjes gehad en er wordt, zoveel als mogelijk, goed voor hem gezorgd. Arkas is nu oud genoeg om te reizen, dus we zoeken een thuis waar hij een mooi leven tegemoet kan zien.

Arkas is een hele lieve, rustige pup die dol is op knuffelen. Hij heeft een leuk, open karakter zonder tekenen van trauma of angst. Het is geen rashond en hij zal ook geen grote hond worden.

Als hij een baasje in Nederland vindt, zorg ik ervoor dat hij alle benodigde papieren en inentingen krijgt. Ook kan ik helpen met transport en waar nodig financieel ondersteunen.