De Sint-Laurenskerk (of Laurenskerk) is het enige overgebleven middeleeuwse gebouw in het centrum van Rotterdam. De kerk werd zwaar beschadigd tijdens het bombardement van 14 mei 1940 in de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog werd besloten tot restauratie — een langdurig project dat decennia in beslag nam.
Restauratieperiode van de kerk: 1952–1973
Dit zie je duidelijk vermeld op de penning:
19–5–1952 → Start van de restauratie
8–12–1973 → Officiële heropening
Het orgel
De andere zijde van de penning toont het grote orgel van de Laurenskerk, een van de grootste orgels van Nederland.
Het orgel werd in de 17e eeuw gebouwd door Jacob Cools en later uitgebreid en gerestaureerd door Marcussen & Søn (Deense orgelbouwers) in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw.
De tekst “Orgel Restauratie Laurenskerk” verwijst naar deze grootschalige restauratie, die parallel liep aan die van de kerk zelf.
Ontwerp en productie
De initialen A.B. op de voorzijde verwijzen waarschijnlijk naar de ontwerper of medailleur van de penning — mogelijk een Nederlandse medailleur zoals A. Begeer (van Koninklijke Begeer, een bekende medaille- en penningenmaker uit Voorschoten). Deze firma produceerde veel Nederlandse herdenkingspenningen in de 20e eeuw.
🪙 Beschrijving van de penning
Materiaal: Brons
Diameter: ca. 6 cm
Afbeeldingen:
Voorzijde: Orgel van de Laurenskerk met inscriptie “ORGEL RESTAURATIE LAURENSKERK”
Keerzijde: Laurenskerk zelf, met de data van restauratie en inscriptie “RESTAURATIE LAURENSKERK ROTTERDAM”
Uitgiftejaar: 1973 (ter gelegenheid van de heropening)
exclusief de standaard
💰 Waarde (verzamelwaarde)
De waarde van deze penning is vooral historisch en verzameltechnisch. Ze is geen munt met een nominale waarde, maar een herdenkingspenning die in beperkte oplage werd uitgegeven.
📜 Culturele betekenis
Deze penning is een stuk Rotterdamse wederopbouwgeschiedenis. Ze symboliseert de wedergeboorte van de stad na de verwoesting van de Tweede Wereldoorlog, met de heropening van een van haar meest iconische gebouwen. Voor kunst- en cultuurhistorici is ze interessant vanwege haar symboliek van herstel, geloof en stedelijke trots.