Lucifermerk Rob Rensenbrink Voetbal DWS Brugge Anderlecht.

Lucifermerk in goede staat. Voetballers in Oranje. Uitgave AGW Lucifers.

Pieter Robert (Rob) Rensenbrink (Amsterdam, 3 juli 1947 - Oostzaan, 24 januari 2020[1]) was een Nederlands profvoetballer, die tijdens zijn carrière voor onder meer Club Brugge en RSC Anderlecht uitkwam.
Rensenbrink werd in België in 1973 topschutter. Drie jaar later won hij de Gouden Schoen. De Nederlandse linksbuiten viel vooral op door zijn onnavolgbare dribbels, snelheid en fluwelen techniek. Dat leverde hem destijds de bijnaam "het slangenmens" op. Als speler van RSC Anderlecht veroverde 'Robbie' onder meer 2 maal Europacup II en 2 maal de UEFA Super Cup in 1976 & 1978.
In zowel 1974 als in 1978 bereikte Rensenbrink met Oranje de finale van het WK. Nederland verloor toen van respectievelijk West-Duitsland en Argentinië. In de finale tegen Argentinië raakte Rensenbrink in de extra tijd, bij een 1-1 stand, de paal.
In januari 2020 stierf Rensenbrink aan de gevolgen van de spierziekte PSMA.
In mei 1968 debuteerde Rensenbrink bij Oranje. Zijn eerste interland vond plaats in Amsterdam op 30 mei, toen ook middenvelder Wim van Hanegem (Xerxes) zijn debuut maakte voor Oranje. Nederland speelde toen met 0-0 gelijk tegen Schotland. Het was toenmalig bondscoach Georg Kessler die hem voor het eerst selecteerde. Rensenbrink maakte deel uit van een sterke generatie bestaande uit onder anderen Johan Cruijff, Ruud Krol, Arie Haan, Johan Neeskens, John Rep en Willem van Hanegem. Nederland bereikte de finale van het WK 1974 in München, maar verloor toen met 1-2 van West-Duitsland. Rensenbrink werd in de rust vervangen door René van de Kerkhof.
Twee jaar later nam hij met Oranje deel aan het EK in Joegoslavië. Nederland werd in de halve finale uitgeschakeld door Tsjecho-Slowakije (3-1), waarna het in de troostfinale met 2-3 uit won van het gastland Joegoslavië en dus als 3de eindigde op het EK 1976 (juni 1976).
In juni 1978 nam Rensenbrink voor de laatste maal deel aan een groot landentoernooi. Nederland startte als een van de favorieten aan het WK in Argentinië, ondanks de afwezigheid van aanvoerder Johan Cruijff. Rensenbrink werd op het toernooi een van de uitblinkers en maakte makkelijk doelpunten. Tegen Iran scoorde hij zelfs een hattrick. In de finale stond gastland Argentinië op het programma. Na een spannende wedstrijd stond het 1-1 toen Rensenbrink na bijna 90 minuten, na een lange pass van libero en aanvoerder Ruud Krol, de bal tegen de paal trapte. Hierdoor bleef het 1-1 en kwamen er verlengingen. In die verlengingen scoorde Mario Kempes, die daardoor zijn totaal op zes doelpunten bracht en topschutter van het WK werd. Nederland verloor voor de tweede keer op rij een WK-finale (met 3-1 ditmaal). Als Rensenbrink had gescoord, dan had Nederland vermoedelijk de wereldtitel veroverd en was hij zelf topschutter geworden.
Zijn laatste interland dateert van 2 mei 1979. Oranje kwam toen uit tegen Polen en verloor in Polen met 2-0.