Lepeltje Grote of Sint Cyriacuskerk te Dalfsen
Keurmerk J.S. Zn.

Historische dorpskerk met toren aan het Kerkplein. Oorspronkelijk gewijd aan St. Cyriacus.
Zowel de kerk als de toren zijn opgebouwd uit verschillende soorten steen. Het oudste gedeelte is van tufsteen, en de zijbeuken van de kerk en de verdere opbouw van de toren zijn uitgevoerd in gebakken steen van heel veel verschillende maten. Ook is het hekwerk dat voor 1955 rond de kerk stond, met daarin toch wel mooie smeedijzeren poorten en zg. ”varkensroosters” geheel verwijderd. Die roosters dienden niet alleen voor het schoonborstelen van de klompen, laarzen en schoenen, maar waren er ook voor om het begraafveld rond de kerk te behoeden voor loslopende dorpsvarkens, honden en geiten en dergelijke. Rond de kerk is daarna het nu aanwezig muurtje aangebracht met daarbinnen een gazon. Voor de hoofdingang is een mooie stoep aangebracht. In de nis in de toren heeft oorspronkelijk een beeldje gestaan van Maria als Mater Dolorosa. Dat beeldje is nu nog terug te vinden in de Rooms-Katholieke kerk van Dalfsen. Het beeldje dat nu in de nis staat dateert uit 1958. In de toren zijn veel dichtgemetselde raamelementen te zien. Maar er ontbreekt wat aan de toren. Bij de laatste brand in 1893 is de toren nooit weer geheel opgebouwd, terwijl die oorspronkelijk hoger was en voorzien van een torenspits. De toren en de kerk zijn in de loop der eeuwen vaker door bliksem en brand getroffen. De kerk vindt zijn oorsprong ergens rond 1156 tot 1178 omdat in die tijd al sprake was van een priester, en in 1161 is de parochie opgericht. Duidelijk is ook dat de eerste kerk veel kleiner is geweest en zelfs deel opgebouwd uit ijzeroerbrokken. In de eeuwen daarna, na vele branden en herbouwmomenten is de kerk telkens vergroot. Zowel aan de noordzijde, de vergroting van het priesterkoor en de aanbouw van de beide zijbeuken in de 14e en 15e eeuw, met daarin ook de kapel en begraafplaatsen van de familie van Rechteren.
De huidige toren is gebouwd in de 15 en 16e eeuw, daarvoor stond er een toren in het kerkgebouw. De huidige toren heeft in de vorige eeuwen altijd dienst gedaan als opslagplaats voor de slangen van de brandweer, die mooi hoog in de toren opgehangen konden worden om te drogen.