Uli Hoenss West - Duitsland oude voetbalplaatje 50 jaar oud.

Verzamel item:
Uli Hoenss West - Duitsland oude voetbalplaatje 50 jaar oud.
Ulrich (Uli) Hoeneß (Ulm, 5 januari 1952) is een voormalig Duits voetballer die bijna zijn hele carrière bij Bayern München speelde. Ook kwam hij uit voor het nationale elftal van West-Duitsland en won hij daarmee het EK Voetbal in 1972 en het WK Voetbal in 1974. Na zijn actieve carrière is hij manager geworden bij zijn oude club Bayern. Deze functie vervulde hij ruim dertig jaar totdat hij in 2009 werd verkozen tot voorzitter van Bayern München als opvolger van Franz Beckenbauer.
In 2014 werd Hoeneß veroordeeld tot drieënhalf jaar gevangenisstraf wegens belastingontduiking. Na aanvankelijk te worden vervolgd voor tweeënhalf miljoen euro ontdoken belastingen, bleek het om 27,2 miljoen euro te gaan. Tegen deze straf is hij niet in beroep gegaan en op dezelfde dag als het vonnis in eerste aanleg werd uitgesproken, trad Hoeneß af als voorzitter van Bayern München. In het voorjaar van 2014 werd door deze controverse Hoeneß uit de Hall of Fame gezet van de Duitse sport.
Bayern München[bewerken | brontekst bewerken]Bij Bayern München maakte hij de Europese hegemonie van de jaren 70 mee. Pas op dat moment begon de huidige topclub zijn internationale status te verwerven. Aan het begin van de jaren 70 speelde Bayern in Europees verband al goed voetbal maar werd het overschaduwd door Ajax, dat driemaal achter elkaar de Europacup I won. In 1973/74 was het eindelijk de beurt aan Bayern om haar klasse te bewijzen. Met spelers als Sepp Maier, Franz Beckenbauer, Paul Breitner en Gerd Müller op de as van het veld, won de club voor het eerst in haar historie de Europacup I. De finale eindigde in een 1-1 gelijkspel. Pas in de laatste minuut van de verlenging scoorde „Katsche“ Schwarzenbeck de belangrijke gelijkmaker vanuit een zondagsschot. Achteraf gezien was dit misschien wel het belangrijkste doelpunt uit de historie van de Duitse club. Omdat wedstrijden toen nog niet werden beslist op penalty's, moest er een returnwedstrijd worden gespeeld. Twee dagen later viel de beslissing, door twee goals van Hoeneß en twee van Müller werd het Spaanse Atlético Madrid met 4-0 gedeclasseerd. Het mooiste doelpunt kwam voor rekening van Uli Hoeneß: hij maakte met een soloactie, die begon op de eigen speelhelft, een passerende beweging langs de keeper en schoot de bal in het lege doel. Door zijn uitstekende countervoetbal, speelde Hoeneß op die avond misschien wel een van de beste wedstrijden uit zijn carrière.[3]
Een jaar later stond de spits opnieuw met zijn ploeg in de finale van de Europacup I, ditmaal tegen de Engelse landskampioen Leeds United. Wederom werd de prestigieuze voetbalprijs binnen gehaald, Bayern won het duel met 2-0. De club verloor echter tijdens de wedstrijd wel een van zijn belangrijkste spelers: Hoeneß viel uit met een zware knieblessure. De kwetsuur was zelfs zo ernstig, dat de spits er nooit helemaal van herstelde. Deze gebeurtenis leidde het einde van zijn voetbalcarrière in. Ondanks het grote internationale succes, ging het nationaal veel minder goed, na een 2de plaats met een doelsaldo van +38 in 1970/71 en drie achtereenvolgende landstitels in 1971/72, 1972/73 en 1973/74 met doelsaldi van +63, +64 en +42, eindigde Bayern in het dramatisch slechte seizoen 1974/75 als tiende in de competitie met een doelsaldo van -6. Het gewonnen WK voetbal 1974 begon zijn tol te eisen, Bayern was aan het einde van zijn kracht en de club kwam in grote financiële problemen terecht.[4] Europees ging het nog wel steeds voor de wind, in 1975/76 1976 werd opnieuw de Europacup I gewonnen. Ditmaal kostte dat echter veel meer moeite, het Franse Saint-Étienne werd met slechts 1-0 verslagen. Toch werd een paar maanden later ook de Wereldbeker nog aan de prijzenkast toegevoegd. Dit was echter het laatste wapenfeit, aan de Europese overheersing kwam na drie jaar een einde, ook lukte het Bayern tot en met 1978/79 niet meer om de top van de ranglijst te bereiken (1975/76, 1976/77, 1977/78, 1978/79: 3de, 7de, 12de en 4de plaatsen respectievelijk, met als doelsaldi successievelijk +22, +9, -2 en +23).
Met Hoeneß zelf, ging het al niet veel beter. Na zijn terugkeer van het EK voetbal 1976 wilde hij zijn voetbalcarrière al op 24-jarige leeftijd afsluiten. Zijn knie bezorgde hem zoveel problemen, dat hij uiteindelijk een radicaal contract ondertekende: hij zou alleen worden betaald voor de wedstrijden die hij daadwerkelijk speelde. Ondanks de vele blessuregevallen bij Bayern, besloot trainer Gyula Lóránt hem toch amper binnen de lijnen te halen. Als gevolg daarvan bood hij zich bij verschillende clubs aan, waaronder Hamburger SV en VfB Stuttgart. Uiteindelijk zagen toch alle clubs van hem af hoewel hij bijna naar HSV was vertrokken. Na een proeftraining in Hamburg liet hij positieve indruk achter. Toen de teamarts vervolgens een artroscopie bij de spits wilde uitvoeren zodat hij de knie kon onderzoeken, weigerde Hoeneß dit. Als hij op deze manier een contract moest verdienen dan zou hij nog liever stoppen met voetballen. In het wekelijks sportprogramma Aktuelle Sportstudio verklaarde hij vervolgens zich weer volledig voor Bayern in te willen zetten. Maar op dat moment meldde 1. FC Nürnberg zich.

Te  koop: EXCL verzendkosten!