Kristalunie Maastricht 2 theekop en schotels geperst helder glas.
Ontworpen door Rozendaal, Willem Jacob in 1948.
Afmetingen:
Schotel diameter 15cm
Kop diameter 9cm. Met oor 11cm hoogte 5cm.
In nieuwstaat.
Er zitten luchtbelletjes en oneffenheden in het glas, ontstaan tijdens het productieproces.
De schotel is voorzien van een mee geperst Kristaluniemerk.
Bieden vanaf 15,00euro.

In de naoorlogse periode werden ontwerpen voor geslepen kristallen glaswerk vereenvoudigd en werden de basisvormen steeds meer uitwisselbaar.
De Amerikaanse markt was erg belangrijk voor de fabriek in de wederopbouwperiode en verschillende patronen kregen nieuwe namen die voor Amerikanen gemakkelijker uit te spreken waren. Veel van deze ontwerpen maakten gebruik van een klein assortiment blanco vormen met een breder scala aan geslepen ontwerpen die op elk van de vormen konden worden toegepast. Vier basiskaraffen en vijf waterkannen werden in blanco kristal geproduceerd en vervolgens geslepen om ze naar wens bij het glaswerk te laten passen.
Dit leidde tot een vrij complex naamgevingssysteem dat enkele jaren later moest worden herzien om verwarring te voorkomen, hoewel zelfs na deze herziening veel van de namen al in het verleden waren gebruikt of ook namen waren die in de Leerdam-fabriek in gebruik waren. Serviesgoed met vergelijkbare of eenvoudige patronen is daardoor zeer moeilijk met zekerheid te identificeren. Er is vaak geopperd dat de Maastrichtse fabriek
Rozendaal - Lisse, 1937
Rozendaal - China, 1948
de ontwerpen van Royal Leerdam 'kopieerde', maar daar is weinig bewijs voor. Beide fabrieken maakten gebruik van basistechnieken, maar dat gold ook voor bijna al hun buitenlandse concurrenten. Eenvoudige snijtechnieken zoals 'hobnail', 'flat-rib',
'cross-hatch' en 'piramidesnede' waren vrijwel universeel in gebruik (fabrieken in België en Duitsland gebruikten vrijwel identieke snijstijlen).
In 1941 werd de Maastrichtse fabriek 'wegens omstandigheden' (waaronder gebrek aan voorraden en bomschade) gesloten en werden de bestaande voorraden verkocht.
Rozendaal was een veelgevraagd boekillustrator en leverancier van houtsneden. Terwijl Copier zich steeds meer inzette om glasontwerp te vestigen als een legitieme tak van de beeldende kunst, was Rozendaal pragmatischer en werden zijn glasontwerpen geleid door praktische overwegingen en een scherp oog voor de commerciële aantrekkingskracht van zijn producten. Copier richtte in 1940 de Glasschool Leerdam op en (terwijl de fabriek in Leerdam tijdens de bezetting door de Duitse eigenaren werd beschermd) besteedde hij vervolgens een groot deel van zijn vrije tijd aan het maken van unica (unieke exemplaren).
Rozendaal daarentegen keerde terug naar het lesgeven aan de Haagse Academie voor Beeldende Kunsten. Tot 1939 bleef hij ontwerpen en leverde hij tekeningen aan de fabriek, maar de meeste daarvan werden pas in de naoorlogse jaren in productie genomen. Voor zover wij weten, bleef hij in de naoorlogse periode helemaal geen glas meer ontwerpen en wijdde hij zijn vrije tijd aan drukwerk en grafische vormgeving.
Na de oorlog herstartte de fabriek in Maastricht en hervatte de productie van bestaande ontwerpen.
Geperst
glasbestek was populair bij Nederlandse huisvrouwen en er werden producten ontwikkeld om aan deze sterke vraag te voldoen naarmate de economie normaliseerde. Kristalunie volgde het succes van Labyrinth met een nieuwe getextureerde serie, Bambusa, Lumina
China en Labyrinth als directe