Het keramieken beeldje heeft een abstracte en enigszins surrealistische stijl, met een gestileerde vorm die lijkt te verwijzen naar een dier, mogelijk een olifant of een fantasiefiguur, door de lange snuit en de oren.

De techniek is handgevormd keramiek, met zichtbare textuur en ruwe afwerking, wat een organisch en ambachtelijk karakter geeft. Er zijn ook tekenen van craquelé (fijne barstjes in de glazuur), wat suggereert dat het beeldje na het bakken is geglazuurd en mogelijk bewust is behandeld om deze effecten te creëren, wat een antieke of verweerde uitstraling versterkt.

Het kleurgebruik is voornamelijk monochroom, met een witte of lichtgrijze glazuur die deels verkleurd is naar bruine en grijze tinten, waarschijnlijk door oxidatie of een speciale afwerktechniek. De basis is donkerder, mogelijk ongeglazuurd of met een andere kleisoort, wat contrast toevoegt.

Het materiaal is duidelijk klei, met een ruwe, matte textuur op sommige delen en een glanzendere afwerking waar de glazuur is aangebracht. De voet van het beeldje heeft een gestileerde klauwvorm, wat bijdraagt aan de unieke, sculpturale uitstraling.