Amsterdam, Watergraafsmeer, Kruislaan-Oosterringdijk, 1768

Amsterdam, Watergraafsmeer, Kruislaan-Oosterringdijk, e.o., 1768.
Oude, antieke kopergravure met twee prenten van het huis Reigersburg. Onder elke prent staat een tekst in het Nederlands en in het Frans. Hof
Hofstede van de dijkgraaf Vicq. Omstreeks 1650 werd deze hofstede gebouwd als eenvoudige boerderij. In 1662 was Joan Pronk eigenaar. Toen in 1670 François de Vicq jr., dijkgraaf, baljuw en later hoofdingeland van de Watergraafsmeer en burgemeester van Amsterdam, eigenaar werd van het terrein, maakte hij er een statige buitenplaats van. Deze buitenplaats was samen met het rechthuis één van de twee gebouwen dat de inudatie van de polder in 1672 overleefde. Via Petronella de Vicq, dochter van François de Vicq, werd haar echtgenoot mr. Balthazar Scott eigenaar van de buitenplaats. In 1737 verkocht hij de buitenplaats aan Gerrit Corver, burgemeester van Amsterdam. In 1800 was er nog slechts sprake van 'de grond van de gewezen hofstede Reigersburg'.
De afmeting :38 x 25 cm (blad) voldoende marges voor inlijsten; conditie : goed, verso blank. Mooi exemplaar.
De Watergraafsmeer bestaat uit een polder, die vroeger "Watergraftsmeer" heette (graft = gracht). De Diemer- en Watergraafsmeerpolder is ontstaan in 1629 na droogmaking van het Diemermeer, dat de verbinding vormde tussen de Amstel en het Nieuwe Diep. Op 5 maart 1651 brak echter de dijk tussen de Zuiderzee en het Nieuwe Diep, de Diemerzeedijk, waarna ook de polderdijk brak en de Watergraafsmeer onderliep (zie verder Sint-Pietersvloed). Het volgende jaar was de polder weer drooggemalen.
In de 17e en 18e eeuw bouwden veel welgestelde Amsterdammers buitenplaatsen in de Watergraafsmeer, waarvan alleen Frankendael is overgebleven. De belangrijkste wegen waren de Middenweg en de Kruisweg, de huidige Kruislaan, die de polder in vier bijna gelijke delen verdeelden. Evenwijdig aan die laatste lag de Maliebaan, waarop het maliespel kon worden beoefend