William Biscombe Gardner (1847 – 23 februari 1919, Tunbridge Wells)[1] was een Britse schilder en houthakker. Hij werkte zowel met aquarel als met olieverf en exposeerde eind 19e eeuw uitgebreid in Londen, onder andere in de Royal Academy en de Grosvenor Gallery.[2] Vanaf 1896 woonde hij in Thirlestane Court.

Kathedraal van Canterbury, zuidzijde.

Hij illustreerde een aantal boeken over het Britse platteland (zie hieronder), met name Kent, Canterbury en The Peak Country. Hij tekende ook taferelen uit de Welshe Elan Valley in de jaren 1890, voordat deze overstroomde en de Elan Valley Reservoirs vormde. Deze werden gepubliceerd in twee boeken van Grant Allen (zie "geïllustreerde boeken" hieronder).

Hij was echter vooral tijdens zijn leven bekend als een uitmuntend houthakker. Hij "tilde de kunst van de houtsnede tot een zeer hoog niveau van uitmuntendheid", merkte de Kent and Sussex Courier in 1916 op.[3] Zijn prenten (soms groot) werden veelvuldig gepubliceerd in vele Britse tijdschriften uit die tijd, zoals The Pall Mall Gazette, The Illustrated London News, The English Illustrated Magazine en The Magazine of Art. Hij was een groot voorstander van de traditionele houtsnede, die hij het meest veelzijdig achtte in vergelijking met de meer conventionele methoden van graveren en etsen, of nieuwere methoden, waaronder "procesillustratie".[4]