Evert Moll (1878-1955) - Gezicht op scheepskade (tekening)

Zeer fraaie gelijste tekening van Evert Moll (1878-1955) met een voorstelling van een scheepskade. Tekening op papier, gesigneerd rechtsonder. Afmetingen binnen de passe-partout van 23x14cm in een lijst van 36x28cm. Bruine vlekjes op het papier (foxing).

De kunstschilder Evert Moll woonde en werkte tussen 1895 tot 1930 in Voorburg, Londen, Parijs, Den Haag, en Rotterdam. Hij vestigde zich vervolgens in Den Haag. Daar kreeg hij raadgevingen van Willem Maris en vormde zich verder zelf. Hij werkte veel in opdracht van kunsthandelaren in de Verenigde Staten en in Canada.

Evert Moll schilderde landschappen, maar vooral rivier, zee- en havengezichten en in zijn laatste jaren ook stillevens. Werk van Evert Moll bevindt zich o.a. in de Rijkscollectie, het Zuiderzeemuseum en het museum Boymans-van Beuningen.

Evert Moll was geen hemelbestormer en geen kunstenaar met een onverzadigbare vernieuwingsdrang. Nieuwe ontwikkelingen gingen schijnbaar onopgemerkt aan hem voorbij. Hij bleef trouw aan zichzelf en aan de beginselen van de Haagse School. Evert Moll is vooral bekend van zijn ruim duizend havengezichten.

Bijster veel is er van deze schilder niet bekend. Wel, dat hij graag en vaak vertoefde in de Rotterdamse haven. Het reilen en zeilen in een haven,de drukte en de traagheid van de kollosale zeeschepen boeiden hem mateloos. Hij hield van de geur van het water, de stookolie en de wind. Evert Moll was meer dan een schilder van havengezichten. Ruim de helft van zijn totale oeuvre bestaat uit landschappen, stadsgezichten en bloemstillevens. Ook als Moll landschappen en stadsgezichten schilderde, kon hij het niet laten om veel water te schilderen. Veel van zijn landschappen zijn geschilders vanaf of met uitzicht op het water.

Evert Moll, geboren in Voorburg en praktisch zijn hele leven wonend in een wijde cirkel tussen Den Haag en Rotterdam is autodidact. Van jongs af aan is hij bevriend met Albert Roelofs, de zoon van de beroemde Haagse School schilder Willem Roelofs. In huize Roelofs komt hij in aanraking met kunstenaars die rond de eeuwwisseling het kunstklimaat in Nederland bepaalden.

Moll kon het zich aanvankelijk veroorloven te schilderen wat hij wilde. Hij leidt dan ook een relatief zorgeloos leven, totdat zijn vader in 1908 failliet wordt verklaard. Dan wordt het flink aanpoten om in zijn levensonderhoud te voorzien. Dat Moll zijn levenlang trouw bleef aan de principes van de Haagse School, betekent niet dat hij geen ontwikkeling doormaakte. Naarmate hij ouder werd, maakten zijn aanvankelijke sobere kleurgebruik en brede penseelstreken plaats voor rijker en gevarieerder kleuren en een fijnere verftoets.

Moll schilderde vooral buiten. Met zijn klapstoel en het papier op schoot zat hij aan de waterkant. Veel van zijn werken zijn van hetzelfde formaat: 19 bij 31 centimeter. Dit is precies het formaat van zijn schilderskist die hij als 'onderzetter" gebruikte. Deze paneeltjes dienden vaak als voorbeeld voor de grotere werken die in zijn atelier ontstonden.

De havengezichten van Moll laten zich lezen als een geschiedenisboek. Zo legt hij aan het begin van de 20e eeuw de maritieme ontwikkeling vast. Hoe de havens uitdijen, de schepen groter worden en de zeilschepen het veldruimen voor motorschepen. Werk in museum Boymans- van Beuningen nl.:'gezicht op de Waal'(bruikleen). In Zuiderzeemuseum nl.:'de oude haven te Enkhuizen' en in de Rijkscollectie nl.:'woelige zee' en 'haven van Rotterdam'.


Evert Moll was een late exponent van de Haagse School, die vooral als schilder van haven- en riviergezichten naam maakt. Vergelijkbaar in meerdere opzichten met Van Mastenbroek. Feit is wel dat het afbeelden van het havenbedrijf in zekere zin nieuw en niet eerder als onderwerp in de kring van de Haagse School werd opgepakt. En ook hiervoor groeide de kopersmarkt explosief. Evert Moll komt uit een welgestelde Haagse familie, en schoolt zich naar eigen inzicht bij Willem Roelofs, de vader van een klasgenoot, en Willem Maris. Zonder formele opleiding treedt hij als groentje in 1900/'01 toe tot het selecte gezelschap van Pulchri Studio.Vol geestdrift voor Anglo-Saxische kunstenaars als Constable, Turner en Whistler maakt hij, kort daarop, de oversteek, om zijn indrukken van het Engelse landschap in olieverf te verbeelden, met succes, naar later blijkt. Bij zijn terugkeer vangt een meer geregeld leven aan: met de zorg van een gezin op zijn schouders en, voor het eerst, van zijn vaders financiële steun verstoken. Daar in Dordrecht en later in Overschie, legt hij de basis voor zijn latere werk. Hij blijft trouw aan de uitgangspunten en werkwijze zoals die hem door eerdere Haagse Scholers zijn bijgebracht en ontwikkelt zich binnen de traditionele kunstopvattingen. In 1919 trekt hij weg uit het Rotterdamse, en vestigt zich met zijn tweede vrouw in Scheveningen. Deze verandering van standplaats heeft ook invloed op zijn werk: het wordt helderder van toon en kleur en de composities zijn intiemer, minder panoramisch. Voor de kunsthandel is hij inmiddels een publiekstrekker gworden. Met moeite kan Moll de groeiende vraag bijhouden, waardoor er in zijn omvangrijke oeuvre van meer dan 2000 werken een enkel schilderij onder de maat is gebleven. Toch blijven de kunstcritici positief over zijn werk, ook zijn Zuid-Franse havengezichten (van 1924-'26) oogsten om hun sprankelende kleuren en impressionistische toets huldeblijken. Op latere leeftijd legt Moll zich meer en meer toe op een genre dat hij vanaf 1918 heeft beoefend: het bloemstilleven. Met het werk dat ontstaat in de beslotenheid van zijn atelier, bereikt Moll nog een andere groep liefhebbers.