Barnard, Benno - Het gat in de wereld

Essays

Amsterdam/Antwerpen, Atlas, 1993, 1e druk

Paperback
12,5 x 20 x 2,7 cm.
278 Bladzijden

NIEUW. NIET GELEZEN

'De eerste tien jaar van mijn volwassen leven heb ik doorgebracht in Brussel, de stad die genoemd was te veranderen in de residentie van een duizendkoppige clean shaven zonnekoning: de Eurocraat. Dit "decennium van de romantiek" is door mij beschreven in Uitgesteld paradijs (Prive-domein). Dat boek is mijn autobiografie over een man die erg zijn best doet te begrijpen wanneer het nu is. Later kwam ik via Antwerpen in Texas terecht, dat zich 700 000 kilometer in het vierkant liet samenvatten in een uitspraak van Gertrude Stein: "There is no there there", en via Texas weer in Antwerpen.
Sindsdien heb ik onder andere Marienbad en Triest bezocht, steden die niet meer lagen waar ze lagen, namelijk in Kakanie. En ondertussen verzamelde ik herinneringen aan het door de Luftwaffe weggevaagde Rotterdam van mijn ouders en grootouders. Het lijkt wel alsof ik mij fataal daar wil bevinden waar er geen daar is. Wat zoek ik toch!
Het gat in de wereld speelt zich in de periode 1987-1991 af, jaren waarin een nieuwe noodzakelijke dubbelganger, opgejaagd door onrustige kinderherinneringen, zich de vraag stelt waar hier eigenlijk is.'

Benno Barnard:
In 1985 was de auteur (als eindredacteur van de WP-lexicon van de NL-literatuur) gedwongen zijn eigen lemma - en dat van zijn vader - kritisch te bekijken, en werd toen zo heen en weer geslingerd tussen beperken en aanvullen dat hij ten slotte maar besloot alles vrijwel onveranderd te laten, álles, behalve... de eerste opmerking na zijn naam en geboortedatum: 'zoon van de dichter Guillaume van der Graft.)'.
In 1993, in Het gat in de wereld, vult hij dit 'gat' meer dan op; je zou het zelfs 'de rode draad' die door dit hele autobiografische boek over de periode 1987-1991 heen loopt, kunnen noemen, want vanaf het begin tot en met het einde duikt de dichter-vader telkens weer op, liefdevol beschreven door de schrijver-zoon.
Het spreekwoord 'Pfarrers Kinder, Müllers Vieh / gedeihen selten oder nie' blijkt niet altijd te kloppen, want Barnard (1954) gedijt, groeit, bloeit in en door dit boek, dit zelfportret vol vaderlijke trekken, binnen en buiten Nederland (met name in Brussel en Antwerpen), tot ver buiten Europa, zijn 'krachtcentrale'.
Barnard dicht een gat in de wereld, in dubbele betekenis: hij vult het en doet dat op een dichterlijke/erfgrondige wijze. Bekroond met de Busken Huetprijs 1994 en de Kellendonkprijs 1996.

Kosten van verzending met track & trace (Nederland: € 5,25; België: 8,95) ten laste van koper