BAUHAUS 1919-1933 Taschen Nederlands 260 blz

Softcover 16 euro
Hardcover 21 euro

Het beroemde Duitse opleidingsinstituut voor kunst en kunstnijverheid Bauhaus in Weimar en later Dessau bestond slechts veertien jaar, maar werd een begrip. De kunstenaars en architecten die les gaven aan het Bauhaus, zoals Lyonel Feininger, Paul Klee, Oskar Schlemmer, Walter Gropius, Marcel Breuer en Ludwig Mies van der Rohe zorgden ook na de sluiting van het instituut voor een verdere verspreiding van de ideeën van Bauhaus.

Walter Gropius richtte in 1919 het Bauhaus op in Weimar, de plaats waar de nieuwe Duitse grondwet na de Eerste Wereldoorlog werd uitgewerkt. De eerste Duitse republiek werd immers niet voor niets Weimar Republiek genoemd. De geschiedenis van Bauhaus loopt parallel aan deze historie. Bauhaus werd ontbonden in 1933, enkele maanden na de machtsgreep van Adolf Hitler.
Al snel na de oprichting werd het woord Bauhaus een synoniem voor radicale modernisering van het leven, met alle positieve en negatieve associaties die daaraan kleven. De drie directeuren van Bauhaus waren achtereenvolgens Walter Gropius, Hannes Meyer en Mies van der Rohe. Magdalena Droste beschrijft in het door Taschen/Libero uitgegeven "Bauhaus 1919-1933" deze geschiedenis zeer uitputtend. In haar studie concentreerde Droste zich op het opleidingsinstituut, de invloed van Bauhaus liet zij onbesproken. Wat al snel opvalt in deze studie zijn de moderne aanpak en de gebruikte lesmethoden van het Bauhaus. In feite werd het moderne kunstonderwijs in Weimar en Dessau ontwikkeld. In deze tijd stond op andere academies de techniek nog centraal. In Weimar werd techniek gecombineerd met lessen kunstinzicht, geschiedenis en gedurende een periode kreeg zelfs de geestelijke rust aandacht.

Zeventig jaar na zijn oprichting in Weimar is het Bauhaus wereldwijd een begrip. De naam Bauhaus geniet grote waardering, vooral door het aldaar ontwikkelde design; daarvoor is enigszins simplificerend het woord Bauhausstijl ingeburgerd geraakt. De namen van de bij het Bauhaus werkzame leerkrachten werden tot een legende. Enkele van hen - bijvoorbeeld Wassily Kandinsky, Lyonel Feininger, Paul Klee en Oskar Schlemmer - behoorden tot de meest vooraanstaande kunstenaars van hun tijd. De reformpedagogische doelstellingen van het Bauhaus, zoals ze in het bijzonder door Johannes Itten, Josef Albers en László Moholy-Nagy waren ontwikkeld, werden internationaal in de opleidingsprogramma's van hogescholen voor kunst en vormgeving opgenomen. Aan de andere kant wordt de Bauhausarchitectuur, die door het werk van Walter Gropius en Ludwig Mies van der Rohe tot de avant-garde van het Nieuwe Bouwen in de jaren twintig behoorde, niet zelden verantwoordelijk gesteld voor de onleefbaarheid van onze steden, voor de vernietiging van het landschap door eentonige containerarchitectuur en zielloze grote stadswijken.

Kijk ook ns bij mijn andere advertenties om verzendkosten te besparen