Svjatoslav Teofilovitsj Richter (Russisch: Святослав Теофилович Рихтер) (Zjytomyr, Oekraïne, 20 maart 1915 – Moskou, 1 augustus 1997) was een Russische pianist en componist, die geldt als een grootmeester van de pianistiek. Zijn vader Theophile was Duits, zijn moeder Anna was een Russin. Beide ouders waren eveneens pianist. Toen Richter acht jaar oud was, was hij al een zeer begaafd pianist. Op 26 november 1940 vertolkte hij als eerste de zesde sonate van Prokofjev. Dit lastige stuk was nog nooit voor publiek uitgevoerd, maar Richter beheerste het en kreeg het publiek er laaiend enthousiast mee. Zijn New Yorkse debuut in 1960 in Carnegie Hall is legendarisch. Richter werkte samen met onder meer Sergej Prokofjev, Mstislav Rostropovitch, Benjamin Britten, Dietrich Fischer-Dieskau, David Oistrach, Herbert von Karajan, Dmitri Sjostakovitsj, Peter Schreier en Carlos Kleiber. De laatstgenoemde zag hij als de grootste dirigent met wie hij ooit gewerkt had. Aan het einde van zijn leven - hij stierf op 1 augustus 1997 - stemde de grote Russische pianist ermee in om voor de camera met Bruno Monsaingeon te praten. In een gesprek afgewisseld met fascinerende archiefbeelden, presenteert Richter ons zijn memoires van over het graf. Deze film, bestaande uit twee afleveringen van elk zevenenzeventig minuten, behoort tot de films die een blijvende indruk achterlaten.
De filmregisseur Bruno Monsaingeon maakte in 1998 de driedelige documentaire Richter , The Enigma.
In de film wordt Russisch gesproken en heeft ondertiteling in het Engels, Frans en Duits.