Echte foto, met K-519 nummer uit de oorlog (Jos-Pé Arnhem), promotiekaart van 9 x 14 cm; kwaliteit zie foto's

Boyd Bachman[1] of Bachmann[2] (Kopenhagen, 18 oktober 1908 – Leiden, 1 december 1981), eigenlijke voornamen Børge Gustav,[3] was een Deens-Nederlandse entertainer, zanger, acteur, musicus en toneel-, film- en tv-komiek.
Levensloop
Bachman, zoon van een zangeres, begon zijn artistieke loopbaan eind jaren twintig in zijn geboorteland Denemarken als showartiest en drummer. Hij maakte deel uit van verschillende orkesten, zoals Bruno Henriksens combo "Arena Orchestra" en het orkest van Valdemar Eiberg, dat I've Got a Cross-Eyed Papa opnam, een van de eerste Deense jazzplaten.
In 1931 reisde Bachman naar de VS, waar hij van 1931 tot 1933 speelde in het orkest van Kaj Julian. Daarna maakte hij een tournee door verschillende Europese landen voordat hij zich in 1939, vlak voor het uitbreken van de oorlog, in Nederland vestigde.
Bachman trouwde in 1941 met de Nederlandse Henny Tabbernée en richtte zijn eerste eigen orkest op. Terwijl zijn Joodse bandleden moesten onderduiken, kon Bachman tijdens de Duitse bezetting aanvankelijk blijven spelen. Na de oorlog vormde hij in Nederland een kleine, plaatselijke jazzmuziekscene. Van tijd tot tijd trad hij op voor de televisie. Bij de Katholieke Radio Omroep had hij in de jaren zestig zijn eigen Boyd Bachmanshow.[4]
In 1960 bereikte zijn populariteit in Duitsland een kort maar hevig hoogtepunt. Hij verscheen in internationale televisieproducties (zowel shows als films) en kreeg de hoofdrol in de Duitse komedie Mal drunter - mal drüber. In 1961 nam hij nieuwe versies op van de vroegere charlestontijdperk-hits uit 1925, Ich hab' das Fräul'n Helen baden seh'n en Was machst Du mit dem Knie, lieber Hans. De laatste titel namen Paul Godwin en zijn artiestenensemble ooit op in het Nelson Theater in Berlijn.
In het begin van de jaren zeventig beleefde Bachman een korte opleving in West-Duitsland. In Nederland was hij nog te zien in het televisieprogramma Helemaal alleen van de KRO. Daarna trok hij zich grotendeels terug uit het openbare leven.
Bachman overleed in het ziekenhuis.[5]