Weense bronzen kastanjebrander ca. 1900.

Weense bronzen kastanjebrander ca. 1900, ongesigneerd, koudbeschilderd brons, voorstelling van hoge kwaliteit van een jongen in dikke winterkleding, met de handen in de zakken, bevroren, voor een kachel kijkend naar zijn kastanjes om te verkopen, op onregelmatige natuurstenen sokkel, zeer goede staat, H brons ca. 8 cm, H totaal ca. 10
wiener bronze

Sinds 1850 worden de Weense bronzen van Fritz Bermann op ambachtelijke wijze gegoten en liefdevol met de hand beschilderd. Kunstenaars uit de negentiende eeuw creëerden bijna 10.000 modellen. De mooiste modellen uit deze brede selectie zijn van Fritz Bermann.

Regelmatig verschijnen er nieuwe edities om geïnteresseerde kopers een gevarieerd aanbod te garanderen. Het geregistreerde bedrijfskeurmerk op elk figuur garandeert de echtheid ervan. De klanten van het bedrijf zijn kunstliefhebbers en verzamelaars – mensen die graag mooie stukken schenken en bezitten en die de traditie van "Wiener Werkstätten" waarderen.

Doordrenkt van geschiedenis


BERMANN Mathias richtte de fabriek in 1850 op in Hernals bij Wenen, in zijn eigen huis aan de Veronikagasse 16. Hij begon met het vervaardigen van metalen decoraties voor pijpen en begon met het vormen, graveren en kleuren van bronzen dierfiguren. Tijdens de Wereldtentoonstelling van 1873 ontving hij een erkenningscertificaat voor zijn producten (van de Oostenrijkse overheid).

BERMANN Franz breidde de productie uit met Art Nouveau-objecten, zegels en Parforce-groepen.

BERMANN Fritz studeerde af aan de Weense Polytechnische Kunstacademie en nam het bedrijf in 1927 over. Hij liet talloze modellen maken in samenwerking met Weense beeldhouwers en modelbouwers. Onder zijn leiding werden ook verlichtingsaccessoires geproduceerd. De modellen overleefden de Tweede Wereldoorlog onbeschadigd in de kelder van zijn volledig verwoeste huis. Hij zette de productie voort tijdens de economische crisis van de jaren twintig. Daarnaast werd de collectie Weense bronzen uitgebreid door de aankoop van modellen van de firma Rogner. Na de dood van Fritz Bermann in 1967 zette zijn vrouw Herta Bermann zijn werk voort en liet in haar achtertuin een kunstgieterij bouwen. In 1984 sloot ze haar eerste licentieovereenkomst met het Londense bedrijf Warne om de wereldberoemde Beatrix Potter-beeldjes aan haar productie toe te voegen. Er werden ruiterbeeldjes van de beroemde Spaanse Rijschool in Wenen (Lipizzaner - paarden) gemaakt en de beroemde dierenbanden werden tot leven gewekt.
Helga Bohatschek-BERMANN leidde de fabriek van 1973 tot 1988. In deze periode kreeg het bedrijf het Oostenrijkse staatswapen (6 maart 1979).

Ing. Ernst HRABALEK nam het bedrijf over nadat mevrouw Bohatschek-BERMANN met pensioen was gegaan. Hij leidde het bedrijf tot 1990, tot Fritz Bermann.

Alfred KIRSCHNER is sinds 1991 eigenaar en directeur van het bedrijf Fritz BERMANN, dat de traditionele productie van de Bermann-dynastie respecteert. FRITZ BERMANN heeft academische schilders in dienst, evenals de heer Jiranek, afgestudeerd aan de Hogeschool voor Toegepaste Kunst. Hij maakt ook modellen voor de productie van Weense bronzen, waarbij kwaliteit en detail centraal staan.

Duizenden katten in Weense koffiehuizen, kikkers bij meren met waterlelies, al onze lievelingshuisdieren, exotische katten, complete oosterse wijken, elegant-verleidelijke Jugendstil-dames, representatieve beelden van koningen en componisten, stijlvolle vazen, lampen, kroonluchters en schrijfgerei van meesterlijke perfectie en kwaliteit.

Charmante getuigenissen van de passie voor verzamelen, de Weense traditie en cultuur van het geven, elegante, groteske en magische kopieën van mode, fantasie en het genie van die tijd in detail. Deze beeldjes zijn erin geslaagd om vanuit de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw ons moderne leven binnen te dringen.

De WIENER BRONZEN ontstonden in het tijdperk van de Biedermeier, waarin de zelfbewuste burgerij een nieuwe woon- en leefcultuur ontwikkelde. Al snel werden de WIENER BRONZEN beschouwd als pronkstukken in kasten, luxe speelgoed en charmante cadeaus. Elk appartement aan de Wiener Ringstraße met zijn prachtige meubels vroeg om representatieve decoratie- en gebruiksvoorwerpen.

Onze originelen worden op exact dezelfde manier geproduceerd als in het Biedermeiertijdperk, toen het Wiener Kunsthandwerk zijn beste tijd had. Dat geeft aan dat u met elk exemplaar van onze productie niet alleen een stukje prachtige ambachtelijke traditie in huis haalt, maar ook een stukje Weense geschiedenis.

In het midden van de 19e eeuw bereikte de productie van edelmetalen een hoogtepunt en werd de Wiener Bronzen opgericht, een vakbond van bronsgieters. Ze hadden 120 leden, maar er zijn er tegenwoordig nog maar weinig over.
In die tijd gaven ze zelfs hun eigen krant uit, "Wiener Bronzen", de officiële spreekbuis van de vakbond van producenten van bronsproducten, graveurs en aanverwante handelaren in Wenen.

Twee samenhangende gebeurtenissen hadden invloed op de Weense cultuur en economie: het grote begrotingstekort van de Wereldtentoonstelling in Wenen in 1873 en de beurskrach waren verantwoordelijk voor de teloorgang van de Oostenrijkse economie. Wenen worstelde zich moeizaam en herstelde zich langzaam. Stap voor stap volgde het leidmotief van de operette "Die Fledermaus" van Johann Strauß uit 1874: "Gelukkig is hij die vergeet wat niet te veranderen is."

Wenen rond de eeuwwisseling en begin 20e eeuw: politieke veranderingen, fundamentele overgang naar de moderniteit, Eerste Wereldoorlog.

Al deze grote veranderingen rond de eeuwwisseling vonden hun weerslag in de Weense kunst. De onwerkelijk dromerige sfeer van de 19e eeuw werd al beïnvloed door de voorspelling van het afscheid en de teloorgang van de monarchie en haar maatschappelijke orde.

Een belangrijke gebeurtenis in de kunst was de oprichting van de kunstenaarsvereniging WIENER SECESSION in 1897, met als motto: "Elke periode zijn kunst, elke kunst zijn vrijheid."
Hiermee volgde de fundamentele verandering naar moderne kunst en de aansluiting met de internationale kunstscene. Bekende vertegenwoordigers van deze groep waren Gustav Klimt, Otto Wagner, Koloman Moser, Josef Hofmann, gevolgd door Egon Schiele en Oscar Kokoschka.

Het ambachtelijk werk werd als enorm belangrijk beschouwd. In 1903 richtte Josef Hofmann samen met industrieel en ontwerper Koloman Moser de WIENER WERKSTÄTTE op. Hun uitgangspunt was dat kunst voor iedereen toegankelijk moest zijn. Ambachtslieden moesten niet langer anoniem blijven, maar net zo verantwoordelijk zijn voor hun creaties als kunstenaars. De ambachtsman moest kunnen genieten van alle technische prestaties, de beste werkomstandigheden en een goed werkklimaat. Om de gewenste perfectie van een stuk te bereiken, werkten ze liever tien dagen aan één stuk dan tien stuks per dag te produceren.

De Biedermeier werd beschouwd als een voorloper van de moderniteit, omdat de praktische toepasbaarheid ervan exemplarisch was voor alle producten van de WIENER WERKSTÄTTE.

Producties en technieken van de bronswerken

Over het algemeen wordt "brons" beschouwd als een legering van koper en tin, maar het kan ook een legering van koper en een ander metaal zijn. Het woord "brons" is afkomstig van het Latijnse woord "Aes Brundisium" = erts uit Brindisi en is via het Italiaans en Frans in het Duits terechtgekomen.

De steentijd eindigde met de productie van koper rond de eerste eeuw voor Christus in Europa. Zacht koper is niet ideaal voor gietijzer, maar de toevoeging van tin als legering maakt het geschikter. Vooral in de Romeinse tijd werden koper-tin-legeringen vaak gebruikt voor het gieten van kleine voorwerpen. Zowel in die tijd als in de oudheid werden kleine, massief gegoten bronzen voorwerpen in een opvulvorm geproduceerd. Daartoe werden mallen van was gevormd, inclusief afvoeren voor lucht en gietijzer. Dit alles werd bedekt met klei. De mal werd gedroogd en gebrand. Tegelijkertijd smolt de was en ontstond een holle ruimte die werd opgevuld met vloeibaar brons. Na het gietijzer en het afkoelen werd de mal vernietigd en de kern verwijderd. Na het verwijderen van alle afvoeren werd het gehele oppervlak gegraveerd met hamer en priem, gevolgd door de zeer kostbare en gedetailleerde beschildering.

Dierenkarikaturen

In het begin waren lieflijke dierbeeldjes modieuze voorbeelden van handwerk in Frankrijk. Onze gestileerde katten, kikkers en honden, die kleine menselijke zwakheden vertonen, zijn Weense specialiteiten. Het zijn schatten van de Biedermeier met hun plezier in karikaturen, spot en satire. Zeer populair waren de destijds gepubliceerde cartoons, die ook als voorbeeld dienden. Tegenwoordig zijn ook de levensechte beeldjes van huisdieren en bosdieren zeer geliefd.

Sinds de eeuwwisseling is de jacht niet langer alleen toegankelijk voor de hogere kringen, maar ook voor andere lagen van de bevolking. Iedereen werd gedreven door de passie voor de jacht en daarom produceerde WIENER BRONZE passende beelden, elegante groepen van de jagersgemeenschap in Britse stijl en vele bosdieren.

Al in het begin van de 19e eeuw konden de inwoners van Wenen in de Keizerlijke Menagerie, de keizerlijke dierentuin, exotische dieren bewonderen.

In 1818 the first giraffe caused a big sensation among the Viennese's and the artists of the WIENER BRONZEN spent hours and hours in front of the cages to model wild cats, elephants, monkeys and parrots.

In the 19th century where travelling was still a big adventure people discovered their special liking for the mysterious Orient. Even if one did not dare to set out for a costly and dangerous journey one was able to bring the flair of the Orient right into his living-room.

Expeditions of Austrian explorers in the middle of the 19th century brought early pictures of a new world. Due to the construction of the Suez Channel and the trip to the Orient of crown prince Rudolf the enthusiasm for the Orient grew. The famous and remarkable “Turkish Room” of the crown prince's apartment in the WIENER HOFBURG is a testimony to the fashion during that period. The major part of the furniture's had been brought along from his trips in 1881.