Verkoop van een bronzen beeld met drie kinderen van Clodion (1738-1814), gesigneerd.

De beeldhouwer werkte onder het pseudoniem "Clodion" en wordt beschouwd als een belangrijk vertegenwoordiger van de Franse Lodewijk XVI-beeldhouwkunst. Op 17-jarige leeftijd kwam hij naar Parijs om te studeren in het atelier van zijn oom, Lambert-Sigisbert Adam. Na de dood van zijn oom in 1759 ging hij in de leer bij de beeldhouwer Jean-Baptiste Pigalle. Datzelfde jaar ontving hij de Grand Prix de Sculpture van de Acadérnie Royale en werd hij protégé aan de École Royale des Élèves. Van 1762 tot 1771 woonde hij in Rome, waar hij kleinere sculpturen maakte zoals vazen, beeldjes en bas-reliëfs, evenals kopieën van antieke modellen. In Rome werkte hij onder andere voor de hertog van La Rochefoucauld en voor Catharina de Grote, die hem tevergeefs probeerde over te halen naar Rusland te verhuizen. In plaats daarvan keerde Clodion in april 1771 terug naar Parijs. Zijn reputatie als belangrijk beeldhouwer was hem al vooruitgesneld. Op 29 mei 1773 werd hij benoemd tot 'Agréé de l'Académie de Paris' voor zijn beeld van Jupiter die bliksemschichten afvuurt. Aan het einde van dat jaar reisde hij naar Carrara om marmer te kopen. In 1779 voerde hij zijn eerste opdracht voor de koning uit. Dit was een marmeren beeld van Montesquieu, dat later naar het Palais des Instituts in Parijs ging.Op 26 februari 1781 trouwde hij met Catherine-Flore (1764-1841), een dochter van de beeldhouwer Augustin Pajou, maar scheidde in 1794 van haar. Hij had ook een dochter, Marguerite Augustine, die zich later bij zijn leerling, de beeldhouwer Joseph Charles Marin, voegde. Naast officiële opdrachten maakte Clodion sculpturen voor privéverzamelaars, waaronder talloze faunen, nimfen, saters, putti en sierlijke maagden, evenals fraaie vazen, klokken, kandelaars en kandelabers. Hij werkte bij voorkeur in marmer en terracotta. De grote vraag naar de sculpturen van Claude Michel, beter bekend als Clodion, bracht hem ertoe sommige composities meerdere malen te reproduceren. Zijn succesvolle carrière werd onderbroken door het uitbreken van de Revolutie en in 1795 trok hij zich voor een tijdje terug in Nancy. Toen hij in 1798 naar Parijs terugkeerde, paste hij zich aan de moderne stijl aan, maar hij kon zijn eerdere succes niet herhalen.