Vincent Van Gogh, Een leven in brieven

Vincent Van Gogh, Een leven in brieven

Uitgeverij: Meulenhoff, 6e druk, 1989
Paperback, 592 pagina's, formaat 12 x 19 x 3,6 cm

'Geen beter middel om Vincent van Gogh's leven en de achtergronden van zijn werk te leren kennen dan het lezen van zijn brieven'. begint Van Gogh kenner Jan Hulsker zijn inleiding bij Vincent van Gogh. Een leven in brieven.

Op de derde dag na het shrijven van zijn laatste brief, op 27 juli 1890, kwam hij later dan anders 's avonds van het schilderen thuis. 'De verontrust geworden herbergier Ravoux,'scherijft Hulsker in zijn slotwoord bij deze uitgave, waarin een ruime keuze uit de brieven is gemaakt en waarvoor de Franse brieven werden vertaald, 'bemerkte, toen hij op zijn dakkamertje ging kijken, dat Vincent gewond op zijn bed lag. Met een pistoolschot had hij zich ergens in de velden van het leven willen beroven, maar de kogel was in zijn zij terecht gekomen in plaats van in zijn hart. Volgens een brief van Theo aan zijn zuster Elisabeth waren zijn laatste woorden: 'la tristesse durera toejours'....'-Aan het verdriet zal nooit een einde komen.

De brieven van Van Gogh zijn, behalve vehelderend voor zijn werk, uitermate boeiend en dikwijls ontroerend als de persoonlijke getuigenissen van een sterk emotioneel mens, wiens korte levesngeschiedenis gekenmerkt wordt door miskenning en bijna onoverkomenlijke moeiljikheden, maar ook door taaie volharding in de zekerheid een werk gevonden te hebben 'dat bezieling en betekenis aan het leven gaf.'