De Geloso 416 Double Ribbon, geproduceerd tussen 1951 en 1956, is waarschijnlijk de beste Geloso microfoon ooit. Het is in ieder geval de enige bandmicrofoon die het bedrijf maakte (hun meer bekende modellen zijn piëzo- en dynamische modellen).

De 416s zijn vrij zeldzaam, maar van tijd tot tijd duiken ze op en veel gebruikers en verzamelaars zouden graag een eigen exemplaar bezitten. Sommige vintage studios hebben ze op hun inventarislijst, maar ze werden niet ontworpen voor studiogebruik; zij waren bestemd voor P.A. systemen. Toch bezitten ze het warme ribbongeluid, dat maakt ze geschikt voor het opnemen van elektrische gitaren, drums en zang. Zoals de meeste bandmicrofoons hebben ze een bi-directioneel opnamepatroon; gevoelig aan voor- en achterzijde en 'dood' aan de zijkanten. Het uitgangssignaal is hoger dan dat van veel van zijn tijdgenoten, die vaak een 50 Ohm transformator hadden; deze heeft een uitgangsimpedantie van 250 Ohm.

De twee bandjes zijn in serie geschakeld, om een sterker signaal te verkrijgen. Later zouden meer bedrijven (Beyerdynamic en Oktava) dubbele ribbon systemen gaan gebruiken. Het ontwerp van de 416 gebruikt een grote cilindrische magneet die te zien is achter de grill, de ribbons zijn aan weerszijden daarvan gemonteerd.
Bij de introductie in 1951, presenteerde Geloso een 416/80 tafelversie op een kort 210 mm statief en een 415/90; hetzelfde model op een 1150 mm vloerstatief. Later werd dit omgedoopt tot de 416/90.

Vanwege de economische groei van Italië, in de tweede helft van de jaren vijftig, en de lage waarde van de Lire, werden veel van deze microfoons geëxporteerd naar andere Europese landen en de VS.